Οι μαϊμούδες και οι γορίλες είναι από τους κοντινότερους συγγενείς μας και δείχνουν πολύ συχνά ότι έχουν ανάγκη από συντροφικότητα, ειδικά σε περιόδους απώλειας ή μοναξιάς, όπως ακριβώς κάνουν και οι άνθρωποι. Τότε είναι η στιγμή που οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε να πάρουμε ένα κατοικίδιο για να μας κάνει παρέα και για να μοιραζόμαστε μαζί του στιγμές της καθημερινότητας.
Έτσι επιλέγουμε έναν σκύλο ή μια γάτα για συντροφιά. Οι γάτες, μάλιστα, αν και είναι μοναχικές από τη φύση τους και αρκετά ανεξάρτητες ώστε να φροντίζουν μόνες τους τον εαυτό τους, είναι πολύ κοινωνικά ζώα και απολαμβάνουν κάθε στιγμή την αγάπη που τους δίνουμε. Αυτή η συμπεριφορά τους, άλλωστε, είναι που τις καθιστά «ιδανικούς υποψηφίους» για κατοικίδια.
Το ίδιο κάνουν και οι προσφιλείς «συγγενείς» μας! Και, μάλιστα, με πάθος. Επιλέγουν τις γάτες ως κατοικίδια και τους δείχνουν μεγάλη τρυφερότητα, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας στο ακόλουθο βίντεο. Μια αμφίπλευρη σχέση αγάπης αναπτύσσεται μεταξύ τους που δεν περιγράφεται με λόγια…
Ο 7χρονος Warne Sambat ονειρευόταν πάντα να έχει ένα κατοικίδιο… Να το φροντίζει, να το ταϊζει, να παίζει μαζί του… Δεν είχε, όμως, στο μυαλό του ούτε σκύλο ούτε γάτα, αλλά κάτι πιο… εξωτικό! Μεγαλωμένος σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Καμπότζης, έπαιζε όλη μέρα στα έλη με τα νερόφιδα και συνήθιζε να κουβαλάει στο σπίτι του πολλά από αυτά, τα οποία επέστρεφε πίσω τις επόμενες μέρες.
Οι γονείς του παρατήρησαν ότι είχε ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τα ερπετά, τα οποία έδειχναν -κατά έναν περίεργο τρόπο- να τον συμπαθούν επίσης. Ο μικρός δεν τα φοβήθηκε ποτέ, ούτε δυσκολεύτηκε στην επαφή του μαζί τους. Το αντίθετο, μάλιστα. Έδειχνε να το απολαμβάνει. Κι όταν ο πατέρας του έφερε μια μέρα στο σπίτι έναν μικρό πύθωνα, ο ενθουσιασμός του Warne δεν περιγραφόταν.
Αμέσως έγιναν οι καλύτεροι φίλοι: έπαιζαν μαζί, ξάπλωναν μαζί και γενικά απολάμβαναν από κοινού την καθημερινότητα. Κι ο πύθωνας μεγάλωνε, μεγάλωνε, μεγάλωνε…, μέχρι που έφτασε τα 100 κιλά(!) και τα 3 μέτρα μήκος!
Ούτε το μέγεθος, όμως, αλλά ούτε και το βάρος του προβλημάτισαν το μικρό, που συνέχιζε να απολαμβάνει την παρέα του ερπετού, τα χάδια και τα… φιλιά του! Κι όπως βλέπετε και στις εικόνες που ακολουθούν, μια απίστευτη φιλία δημιουργήθηκε μεταξύ τους!
Ο Walter είναι μια αρσενική πολική αρκούδα τριών ετών που ζει στο Highland Wildlife Park της Σκωτίας από τη γέννησή του. Διασκεδαστικός και πρόσχαρος, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους επισκέπτες του πάρκου, αποτελώντας πολλές φορές την «ατραξιόν» του ζωολογικού κήπου.
Του αρέσουν τα παιχνίδια στο νερό, να κάνει «μακροβούτια» και να επιδίδεται σε εντυπωσιακές φιγούρες, κερδίζοντας τη συμπάθεια του κόσμου! Αγαπημένη του λιχουδιά είναι οι σαρδέλες, τις οποίες καταβροχθίζει σε μεγάλες ποσότητες, ενώ δεν λέει όχι και σε κάποιο άλλο ψάρι, αφού μπορεί να καταναλώσει πάνω από 20 κιλά φαγητό μέσα σε μία ώρα!
Οι υπάλληλοι του ζωολογικού κήπου έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη και στενή σχέση με τον Walter, φροντίζοντας να του προσφέρουν στιγμές χαράς και διασκέδασης, πέρα από την τροφή. Έτσι ανακάλυψαν τυχαία κάποια στιγμή το αγαπημένο του παιχνίδι: Ένα πλαστικό καπέλο! Πώς έγινε αυτό;
Ένας τεχνικός που είχε επισκεφθεί το πάρκο για κάποιες εργασίες, σκύβοντας κοντά στη λίμνη του έπεσε μέσα το καπέλο του! Αυτό ήταν! Ο Walter δεν έχασε ευκαιρία, επιδεικνύοντας σε όλους πως με ένα καπέλο κάνεις το καλύτερο παιχνίδι!
Η φύση μάς εκπλήσσει άλλη μία φορά με τις εντυπωσιακές εικόνες της, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο του δημιουργού. Τα πουλιά έχουν τις δικές τους συνήθειες και ιδιομορφίες, αποτελώντας ένα από τα πλέον ενδιαφέρονται «κεφάλαια» της Φυσικής Ιστορίας!
Η συλλογή των φωτογραφιών που θα δείτε στη συνέχεια φέρει τον τίτλο «Dinner Time for Birds» (σ.σ. «Η ώρα του δείπνου για τα πουλιά»), και όχι άδικα. Πολύχρωμοι νεοσσοί από διάφορα είδη πτηνών περιμένουν υπομονετικά στη φωλιά και ανοίγουν το ράμφος τους ανυπόμονα για να δεχτούν την τροφή από τους γονείς τους.
Αυτή τη στιγμή του «γεύματος» απαθανάτισε η φωτογραφική μηχανή, παρουσιάζοντας όλο το μεγαλείο αλλά και την ομορφιά της φύσης. Πολύχρωμο, μαγικό και ξεχωριστό, το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του! Απολαύστε το…
Σε έναν στενό χώρο όπου περιτριγυρίζεται από καθρέφτες «καταφθάνουν» μερικά λευκά χάμστερ. Στη συνέχεια προστίθενται ένα κοτόπουλο, μία πάπια και μία χήνα, ενώ το «σκηνικό» συμπληρώνουν και μερικά ακόμη πτηνά. Μη φανταστείτε πολλά! Δύο τρία είναι μόνο. Το αποτέλεσμα; Μια μοναδική ψευδαίσθηση ότι πλήθος πτηνών και χάμστερ κατακλύζουν το χώρο, δημιουργώντας απίστευτους σχηματισμούς. Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο και θα καταλάβετε…
Τι μπορεί να κάνει ένα σκυλί για το αγαπημένο του παιχνίδι; Πολλά περισσότερα από όσα φαντάζεστε… Όπως να μπει, ας πούμε, ολόκληρο μέσα σε έναν τεράστιο σωρό από ξερά φύλλα για να βρει μια μικρή μπαλίτσα! Κι αν στην αρχή δείχνει να απογοητεύεται λιγάκι, γιατί, πώς να το κάνουμε, είναι σαν να ψάχνεις… ψύλλο στ’ άχυρα, δεν το βάζει κάτω! Ξανά και ξανά, πού θα πάει θα τα καταφέρει… Άλλωστε η προσπάθεια είναι που μετράει! Δείτε στο ακόλουθο βίντεο το αποτέλεσμα της… επικίνδυνης αποστολής.
Ο λόγος για τον Λάρυ, μια σκληραγωγημένη σαύρα που εισχώρησε στη βαλίτσα τουρίστριας από τη Βρετανία, την τελευταία μέρα των διακοπών της στο Πράσινο Ακρωτήρι, στην Αφρική. Η γυναίκα δεν αντελήφθη προφανώς την παρουσία του «εισβολέα», παρά μόνο αφού επέστρεψε στην πατρίδα της και έβαλε τα ρούχα από τη βαλίτσα στο πλυντήριο. Η περί ου ο λόγος Βρετανίδα τουρίστρια Σου Μπανγουέλ Μουρ είδε τη σαύρα όταν άπλωσε τα ρούχα της.
Υποθέτοντας ότι μετά από το «πλύσιμο» δεν ήταν ζωντανή, τη σκέπασε με ένα τηγάνι, για να ανακαλύψει λίγο αργότερα το αντίθετο. «Ήμουν σίγουρη, ότι δεν ήταν ζωντανή, δεν μπορούσα να διαννοηθώ ότι ζούσε ακόμη. Πήρα την κόρη μου τηλέφωνο και μόλις της το είπα, ξέσπασε σε γέλια. Πρέπει να μπήκε στη βαλίτσα μου τη μέρα που έφιαχνα τα ρούχα μου για το ταξίδι της επιστροφής», είπε η Μουρ στην εφημερίδα «Guardian».
Τώρα, ο «απίθανος» και «απέθαντος» Λάρυ βρίσκεται σε κέντρο προστασίας άγριων ζώων, που έχει αναλάβει τη φροντίδα του. Οι υπεύθυνοι του πάρκου στο Somerset, σύμφωνα με το δημοσίευμα, δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει τι είδους είναι η σαύρα. Το μόνο που είπαν είναι ότι πρόκειται για ιδιαίτερα σπάνια σαύρα και είναι θαύμα το πώς επέζησε! Μάλλον κανείς δεν τους μίλησε για τον… Τσακ Νόρις!
Ονομάζεται Ayumu και σύμφωνα με τους επιστήμονες πρόκειται για έναν πανέξυπνο χιμπατζή ο οποίος σε κλάσματα δευτερολέπτου αποστηθίζει αριθμούς και ολοκληρώνει ασκήσεις σε μια οθόνη υπολογιστή.
Ο χιμπατζής-«αστραπή», που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου του Κιότο στην Ιαπωνία, μπορεί σε μόλις σε 60 χιλιοστά του δευτερολέπτου να αποστηθίσει τη θέση των αριθμών που βλέπει στην οθόνη και όταν αυτοί εξαφανιστούν να τους υποδείξει με ακρίβεια σε αύξουσα σειρά.
Μπορεί η διάδραση με μια οθόνη υπολογιστή να μην θεωρείται «φυσιολογική» για έναν χιμπατζή, ωστόσο οι ερευνητές πιστεύουν ότι στην περίπτωση των πρωτευόντων που βρίσκονται σε αιχμαλωσία τέτοιου είδους ασκήσεις θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες.
«Δυστυχώς, οι πίθηκοι που βρίσκονται υπό αιχμαλωσία συχνά εμφανίζουν συμπεριφορικές ενδείξεις πλήξης, εκνευρισμού και στρες» σχολιάζει η Φέι Κλαρκ από το Κέντρο για την Ευημερία των Ζώων του Βασιλικού Κολεγίου Κτηνιατρικής, στη Βρετανία.
Διάνοια από κούνια
O εντυπωσιακός Ayumu είναι γιος της Ai, ενός θηλυκού χιμπατζή του οποίου η νοημοσύνη αποτέλεσε το αντικείμενο 30ετούς μελέτης του καθηγητή Τετσούρο Ματσουζάουα. Ο ερευνητής δημιούργησε το Πρόγραμμα Ai, στο οποίο ανήκει και ο Ayumu και έχει ως στόχο την περαιτέρω κατανόηση των εγκεφαλικών διεργασιών των χιμπατζήδων.
Στο πλαίσιο της άσκησης του Ayumu, σε μια μαύρη οθόνη εμφανίζονται για πολύ λίγο χρόνο διάσπαρτοι αριθμοί. Ο 11χρονος χιμπατζής τους βλέπει, αποστηθίζοντας στιγμιαία τη θέση τους. Αμέσως, οι αριθμοί καλύπτονται από λευκά τετραγωνάκια και στη συνέχεια ο Ayumu πατάει με το δάχτυλό του τα πλαίσια σύμφωνα με την αύξουσα σειρά των αριθμών που κρύβονται κάτω από αυτά.
Η ταχύτητα του μισού δευτερολέπτου με την οποία ο χιμπατζής-«θαύμα» ολοκληρώνει την άσκηση, ξεπερνά, κατά τους ερευνητές, ακόμα και τον χρόνο που απαιτεί το βλεφάρισμα ενός μέσου ανθρώπου.
Όπως περιγράφει ο δρ Ματσουζάουα, το καθημερινό πρόγραμμα του πανέξυπνου χιμπατζή δεν διαφέρει πολύ από εκείνο ενός 11χρονου παιδιού. Η ατζέντα του περιλαμβάνει ύπνο, φαγητό, παιχνίδι και εκπαίδευση.
Επιβράβευση και πρόοδος
Όταν οι ασκήσεις ολοκληρώνονται επιτυχώς, ο Ayumu λαμβάνει μια λιχουδιά ως επιβράβευση. «Ο Ayumu και άλλοι χιμπατζήδες που εκτελούν την συγκεκριμένη άσκηση λαμβάνουν και κοινωνικό έπαινο. Η επιβράβευση μέσω της τροφής δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία» αναφέρει ο επιστήμονας.
«Κάποια από τα ζώα λαμβάνουν ως ισχυρό κίνητρο την επιβράβευση μέσω της τροφής» υποστηρίζει από την πλευρά της η Κλαρκ. «Άλλα πάλι λαμβάνουν ως κίνητρο την ανθρώπινη επαφή. Υπάρχουν βέβαια και τα ζώα εκείνα που δεν εμφανίζουν προτίμηση σε ασκήσεις που σχετίζονται με την οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή» καταλήγει.
Τα κατορθώματα του Ayumu είχαν παρουσιαστεί μέσα από την εκπομπή «Super Smart Animals», μια συμπαραγωγή του βρετανικού ειδησεογραφικού δικτύου BBC και του Discovery Channel.
Όλων των ειδών τα κουνέλια, σε όλα τα χρώματα και τα μεγέθη, βρέθηκαν πριν μερικές ημέρες να πρωταγωνιστούν σε έναν περίεργο αγώνα, προκειμένου να δείξουν τις ικανότητές τους στο τρέξιμο, στην υπερπήδηση εμποδίων και σε πολλά άλλα… αθλήματα!
Πάνω από 3.000 συμπαθή τετράποδα διαγωνίστηκαν στο «The Rabbit Grand National», με σκοπό να κερδίσουν μια θέση στο βάθρο, αποδεικνύοντας πως και τα… ζώα έχουν «αγωνιστική» ψυχή, και μάλιστα μεγάλη!
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο Γιορκσάιρ της Μ. Βρετανίας, συγκεντρώνοντας πλήθος κόσμου που χειροκροτούσε και επεφημούσε τους παράξενους «αθλητές», οι οποίοι δεν το έβαζαν με τίποτα κάτω! Έτρεχαν, πηδούσαν εμπόδια και συναγωνίζονταν τρόπον τινά τους «συναδέλφους» τους στις επιδόσεις.
Η εκδήλωση, που πραγματοποιείται από το 1921, έχει σκοπό να καταδείξει στους φιλόζωους και μη τις ιδιαίτερες ικανότητες των ζώων αλλά και να τους εκπαιδεύσει σε καλύτερους τρόπους φροντίδας των κατοικιδίων τους.
Η μαϊμού με προβοσκίδα, ή αλλιώς μαϊμού με μακριά μύτη είναι ενα από τα πιο παλιά είδη μαϊμούς, με κοκκινωπό-καφέ τρίχωμα και ζει στα δάση του νησιού Βόρνεο της Ινδονησίας. Στην τοπική κοινωνία έχει επίσης την ονομασία «ολλανδική μαϊμού» ή απλά «Ολλανδός» καθώς οι ντόπιοι παρατήρησαν ότι οι Ολλανδοί αποικιοκράτες είχαν συχνά παρόμοια μεγάλη κοιλιά και τη μύτη.
Το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό τους είναι προφανώς η μεγάλη μύτη, που τις κάνει να φαίνονται σαν μορφές από καρτούν. Η μεγάλη μύτη είναι στοιχείο για το οποίο τα ερσενικά μάλλον υπερηφανεύονται αφού είναι βασικό χαρακτηριστικό προσέλκυσης θηλυκών και φτάνει σε μήκος εώς και τα 30 εκατοστά.
Οι μαϊμούδες αυτές είναι εξαιρετικοί αναριχητές και κολυμβητές και αρκετά έξυπνες ώστε να ταξιδεύουν σε ομάδες και να αποφε’ύγουν του επικίνδυνους για αυτές κροκόδειλους. Δυστυχώς το είδος απειλείται σοβαρά με εξαφάνιση λόγω της ανεξέλεγκτης καταστροφής των δασών που αποτελούν το χώρο διαβίωσής του.
Δεύτερος φαλαινοκαρχαρίας εξέπνευσε σε ακτή της Ινδονησίας μέσα σε διάστημα τριών ημερών. Μέλη των αρμόδιων συνεργείων επιχείρησαν να απομακρύνουν το νεκρό σώμα του από την παραλία Parangkusumo, όπου ξεβράστηκε και πέθανε.
Ο προηγούμενος είχε βρεθεί μόλις τρεις ημέρες νωρίτερα 8 χιλιόμετρα δυτικά.
