agapotazoa.blogspot.com
Περιγραφή
ακολουθήστε μας στο: facebook.com/agapotazoa
ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!!!
Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
Χελώνα αναπνέει με τη γλώσσα
Το κοινό χελωνάκι Sternotherus odoratus ζει σε λίμνες και ποτάμια της Βόρειας Αμερικής. Χαίρεται δε να περνά τον περισσότερο χρόνο του μέσα στο νερό. Μπορεί και παραμένει κάτω από την επιφάνεια για μήνες, χωρίς να έχει ανάγκη να βγει έξω από το νερό για να αναπνεύσει.
Για καιρό οι επιστήμονες αναρωτιόνταν αν η ποσότητα του οξυγόνου επαρκεί για τα τόσο μεγάλης διάρκειας μακροβούτια.
Πρόσφατα όμως ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιέννης ανακάλυψαν πως η χελώνα είναι εξοπλισμένη με γλώσσα και λαιμό που, χάρη σε ορισμένες λεπτές πτυχώσεις του δέρματος που αιματώνονται έντονα, λειτουργούν σαν βράγχια, απορροφώντας το οξυγόνο του νερού.
Μελέτες με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έδειξαν πως η γλώσσα της χελώνας είναι ένα είδος βραγχίων. Οι επιστήμονες έχουν, μεταξύ άλλων, διεξαγάγει ανατομικές μελέτες με οπτικό και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Διαπίστωσαν πως το πίσω μέρος της γλώσσας και η περιοχή του λαιμού επικαλύπτονται από μια σειρά λεπτών δερματικών αποφύσεων.
Εκεί φθάνει μεγάλος αριθμός αιμοφόρων αγγείων. Το πλήθος τους δε είναι αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει στο δέρμα της σαλαμάνδρας, η οποία στερείται πνευμόνων.
Έτσι, η πρόσληψη του οξυγόνου γίνεται μέσω του δέρματος.Ένα άλλο πείραμα κατέδειξε πως το χελωνάκι δεν χρειάζεται τη γλώσσα του για να καταπιεί την τροφή του.
scienceillustrated.gr
Για καιρό οι επιστήμονες αναρωτιόνταν αν η ποσότητα του οξυγόνου επαρκεί για τα τόσο μεγάλης διάρκειας μακροβούτια.
Πρόσφατα όμως ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιέννης ανακάλυψαν πως η χελώνα είναι εξοπλισμένη με γλώσσα και λαιμό που, χάρη σε ορισμένες λεπτές πτυχώσεις του δέρματος που αιματώνονται έντονα, λειτουργούν σαν βράγχια, απορροφώντας το οξυγόνο του νερού.
Μελέτες με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έδειξαν πως η γλώσσα της χελώνας είναι ένα είδος βραγχίων. Οι επιστήμονες έχουν, μεταξύ άλλων, διεξαγάγει ανατομικές μελέτες με οπτικό και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
Διαπίστωσαν πως το πίσω μέρος της γλώσσας και η περιοχή του λαιμού επικαλύπτονται από μια σειρά λεπτών δερματικών αποφύσεων.
Εκεί φθάνει μεγάλος αριθμός αιμοφόρων αγγείων. Το πλήθος τους δε είναι αντίστοιχο με αυτό που υπάρχει στο δέρμα της σαλαμάνδρας, η οποία στερείται πνευμόνων.
Έτσι, η πρόσληψη του οξυγόνου γίνεται μέσω του δέρματος.Ένα άλλο πείραμα κατέδειξε πως το χελωνάκι δεν χρειάζεται τη γλώσσα του για να καταπιεί την τροφή του.
scienceillustrated.gr
Νέο είδος αφρικανικού πιθήκου
Ένα νέο είδος αφρικανικού πιθήκου εντόπισαν οι επιστήμονες στη Δημοκρατία του Κονγκό. Ο πίθηκος «λέσουλα» όπως είναι γνωστός στους ντόπιους, πιθανότατα χωρίζεται από τα στενότερα «ξαδέρφια» του από τους δύο ποταμούς της περιοχής, τον Κονγκό και τον Λομάμι.
Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «PLoS ONE» πρόκειται για το δεύτερο είδος που έχει καταγραφεί τα τελευταία 28 χρόνια και προτείνουν γι' αυτό την ονομασία Cercopithecus lomamiensis.
Η ανακάλυψη σε… κλουβί!
Ο πρώτος λέσουλα εντοπίστηκε το 2007 σε δημοτικό σχολείο στην πόλη Οπάλα, όπου κρατούνταν σε κλουβί. Ο θηλυκός και νεαρός σε ηλικία λέσουλα έμοιαζε αρκετά με το είδος Cercopithecus hamlyni, γνωστό και ως πίθηκος-«κουκουβάγια» λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του. Ωστόσο το κιτρινωπό του χρώμα διέφερε αρκετά από άλλα, ήδη γνωστά είδη.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών ετών, οι ερευνητές εντόπισαν κι άλλους λέσουλα στη φύση και προχώρησαν στην καταγραφή των γενετικών και των ανατομικών χαρακτηριστικών τους. Πραγματοποίησαν ακόμη παρατηρήσεις ως προς τη συμπεριφορά του ζώου στο φυσικό του περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι λέσουλα ζουν σε ακτίνα 10.461 τετρ. χλμ., στο κεντρικό Κονγκό, ωστόσο βρίσκονται υπό την απειλή των ντόπιων κυνηγών που έχουν ως στόχο το κρέας τους.
«Η πρόκληση για την προστασία του Κογκό είναι να καταφέρει να επέμβει στην κατάσταση προτού οι απώλειες γίνουν οριστικές» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρ Τερίζ Χαρτ. «Ένα είδος με μικρή πυκνότητα πληθυσμού, όπως αυτό των πιθήκων λέσουλα μπορεί εύκολα να μετακινηθεί από την κατηγορία του “ευάλωτου είδους”, στην κατηγορία του “απειλούμενου είδους” μέσα σε λίγα μόλις χρόνια» καταλήγει η ειδικός.
tovima
Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «PLoS ONE» πρόκειται για το δεύτερο είδος που έχει καταγραφεί τα τελευταία 28 χρόνια και προτείνουν γι' αυτό την ονομασία Cercopithecus lomamiensis.
Η ανακάλυψη σε… κλουβί!
Ο πρώτος λέσουλα εντοπίστηκε το 2007 σε δημοτικό σχολείο στην πόλη Οπάλα, όπου κρατούνταν σε κλουβί. Ο θηλυκός και νεαρός σε ηλικία λέσουλα έμοιαζε αρκετά με το είδος Cercopithecus hamlyni, γνωστό και ως πίθηκος-«κουκουβάγια» λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του. Ωστόσο το κιτρινωπό του χρώμα διέφερε αρκετά από άλλα, ήδη γνωστά είδη.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών ετών, οι ερευνητές εντόπισαν κι άλλους λέσουλα στη φύση και προχώρησαν στην καταγραφή των γενετικών και των ανατομικών χαρακτηριστικών τους. Πραγματοποίησαν ακόμη παρατηρήσεις ως προς τη συμπεριφορά του ζώου στο φυσικό του περιβάλλον.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι λέσουλα ζουν σε ακτίνα 10.461 τετρ. χλμ., στο κεντρικό Κονγκό, ωστόσο βρίσκονται υπό την απειλή των ντόπιων κυνηγών που έχουν ως στόχο το κρέας τους.
«Η πρόκληση για την προστασία του Κογκό είναι να καταφέρει να επέμβει στην κατάσταση προτού οι απώλειες γίνουν οριστικές» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρ Τερίζ Χαρτ. «Ένα είδος με μικρή πυκνότητα πληθυσμού, όπως αυτό των πιθήκων λέσουλα μπορεί εύκολα να μετακινηθεί από την κατηγορία του “ευάλωτου είδους”, στην κατηγορία του “απειλούμενου είδους” μέσα σε λίγα μόλις χρόνια» καταλήγει η ειδικός.
tovima
Ένα πανέμορφο πουλί με το όνομα Puffin μοιάζει σαν ψεύτικο!
Τα Puffin είναι πουλιά της θάλασσας που ζουν σε περιοχές του βόρειου Ατλαντικού και του βόρειου Ειρηνικού ωκεανού. Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το έντονα χρωματισμένο ράμφος, ιδιαίτερα την περίοδο της αναπαραγωγής. Τρέφονται βασικά με ψάρια και αναπαράγονται σε μεγάλες αποικίες σε παράκτιους απότομους βράχους ή νησιά και φωλιάζουν στις ρωγμές των βράχων ή σε λαγούμια στο έδαφος.
Το φτέρωμά τους είναι μαύρο ή ασπρόμαυρο, είναι κοντόχοντρης κατασκευής και τα πολύχρωμα ράμφη τους αλλάζουν απόχρωση και γίνονται λιγότερο έντονα μόλις παρέλθει η περίοδος αναπαραγωγής. Είναι δεινοί κολυμβητές και πετούν με γρήγορο φτρούγισμα που μπορεί να φτάσει τα 400 χτυπήματα το λεπτό!
travelstyle.gr
6 χρόνια στον τάφο του αφεντικού του!
Απίστευτη ιστορία αφοσίωσης, πιστος σκύλος μένει στον τάφο του αφεντικού του τα τελευταία έξι χρόνια. Από τότε που το αφεντικό του πέθανε, εδώ και έξι χρόνια, ο πιστός σκύλος του παραμένει δίπλα στον τάφο του, στην πόλη...
...Villa Carlos Paz, στην κεντρική Αργεντινή. Ο «Capitan», έφυγε σύμφωνα με την Daily Mail από σπίτι τη στιγμή που οι συγγενείς του ιδιοκτήτη του επέστρεφαν από την κηδεία και από τότε δεν έχει επιστρέψει.
Η χήρα του αφεντικού δήλωσε σε εφημερίδα της Αργεντινής, ότι έψαξαν για το σκύλο, χωρίς αποτέλεσμα και νόμιζαν ότι είχε εξαφανιστεί. Όμως την επόμενη Κυριακή που πήγαν στο νεκροταφείο, τον είδαν δίπλα στον τάφο. «Μας αναγνώρισε και ήρθε κοντά μας, βγάζοντας κραυγές σα να θρηνούσε. Μας ακολούθησε μετά μέχρι το σπίτι, πέρασε λίγο χρόνο μαζί μας, αλλά μόλις άρχισε να σουρουπώνει, γύρισε και πάλι στο νεκροταφείο».
«Εμείς δεν τον είχαμε πάει ποτέ στο νεκροταφείο και είναι μυστήριο πώς κατάφερε να βρει τον τάφο», είπε η κ. Γκουσμάν. Ο γιός του αφεντικού είχε προσπαθήσει να φέρει πίσω στο σπίτι τον «Καπιτάν», όμως εκείνος πάντα έτρεχε πίσω στο αφεντικό του.
Ο διευθυντής του νεκροταφείου δήλωσε στην εφημερίδα ότι θυμάται την ημέρα που είδε για πρώτη φορά το σκυλί: «Τον είδα να περιφέρεται γύρω από το νεκροταφείο, μέχρι που βρήκε τελικά τον τάφο του αφεντικού του. Κατά τη διάρκεια της ημέρας κάνει μερικές βόλτες στο νεκροταφείο αλλά επιστρέφει και πάλι πίσω στον τάφο. Ακριβώς στις 6 το απόγευμα ξαπλώνει πάνω στον τάφο και μένει εκεί όλη τη νύχτα».
Πηγή: lifo.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)