Τιμώρησα τον σκύλο μου!

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει την φράση αυτή! Άραγε, αν ο σκύλος μας μπορούσε να μιλήσει τι θα μας έλεγε κάθε φορά που τον τιμωρούμε? Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι περνάει από το μυαλό του σκύλου μας όταν τον τιμωρούμε?
Από το δικό μας μυαλό πάντως συνήθως περνάει το εξής: Τώρα που τον τιμώρησα, για να δούμε, θα τολμήσει να το ξανακάνει?

Ο σκύλος από την άλλη μεριά  μπορεί να σκέφτεται κάτι από τα παρακάτω:

1.    Τι έγινε τώρα? Γιατί με μάλωσε, ας πάω στην γωνιά μου μέχρι να ηρεμήσει ή ας χασμουρηθώ / γυρίσω το κεφάλι από την άλλη/κατουρήσω, για να ηρεμήσει. Βλέπω ότι τα παραπάνω σήματα ηρεμίας δεν πιάνουν, και δεν καταλαβαίνω και τι μου λένε, ας αποσυρθώ(κατεβάζει τα αυτιά και φεύγει ή παγώνει στην θέση του).
2.    Οπ, δεν τους άρεσε αυτό που έκανα, ας κάνω σήματα ηρεμίας για να τους κατευνάσω. Δεν με καταλαβαίνουν? Γιατί δεν ηρεμούν ούτε τώρα! Τι να κάνω άραγε την επόμενη φορά που θα μου έρθει να κατουρήσω/να μασήσω κάτι/να κυνηγήσω την γάτα….???? Στεναχωρήθηκα τώρα, τα αυτιά μου έπεσαν από την στεναχώρια!

Στην πρώτη περίπτωση ο σκύλος δεν έχει καταλάβει καν γιατί τον τιμωρούμε και στην δεύτερη περίπτωση έχει καταλάβει για ποια συμπεριφορά του τιμωρείται, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει τι να κάνει την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να κατουρήσει/να μασήσει κάτι για να περάσει η ώρα/ δει γάτα κτλ. Συνήθως, οι συμπεριφορές που τιμωρούμε είναι οι φυσιολογικές συμπεριφορές ενός σκύλου, σκεφτείτε το! Και στις δύο όμως περιπτώσεις κατεβάζει τα αυτιά, κάτι που αρκετοί ερμηνεύουν ως ενοχή, ενώ δεν είναι.
Στην πρώτη περίπτωση που ο λόγος της τιμωρίας δεν έγινε αντιληπτός, ο σκύλος θα «τολμήσει»(όπως εμείς νομίζουμε) να το ξανακάνει.
Στην δεύτερη περίπτωση που κατάλαβε τον λόγο της τιμωρίας, μπορεί να το ξανακάνει μπορεί και όχι. Εξαρτάται από το πόσο βαριά του φάνηκε η τιμωρία και από το κατά πόσο μπορεί να ελέγξει την ανεπιθύμητη για μας, φυσιολογική για εκείνον, συμπεριφορά(πχ: πόση ώρα μπορεί να κρατηθεί να μην κατουρήσει, /πόση ώρα θα καταφέρει να μην μασήσει κάτι, ενώ βαριέται, /πόσο κοντά θα περάσει η γάτα κτλ). Δεν ξέρει τι θα θέλαμε εμείς να κάνει, όταν κατουριέται/βαριέται/βλέπει γάτα κτλ, οπότε μπορεί να δοκιμάσει πολλές εναλλακτικές(να κατουρήσει σε άλλο χαλί/να μασήσει άλλο παπούτσι/ να κυνηγήσει άλλη γάτα).
Όταν τιμωρείται για κάθε εναλλακτική που δοκιμάζει, τελικά θα ξεμείνει από εναλλακτικές και θα συνηθίσει την τιμωρία(ή μπορεί και να του αρέσει η προσοχή που του δίνουμε όταν τιμωρούμε), οπότε μπορεί να καταλήξουμε να λέμε: Τιμώρησα τον σκύλο μου. Ξέρει ότι δεν πρέπει να κατουράει μέσα/να τρώει παπούτσια/να κυνηγάει γάτες κτλ, αλλά το κάνει, άρα, το κάνει για να με εκδικηθεί, είναι κυριαρχικός δεν εκπαιδεύεται, κτλ… Μπορεί επίσης να του βάλουμε ακόμη μεγαλύτερη τιμωρία, μήπως και συμμορφωθεί, αλλά…..

.........ξεχνάμε ότι ποτέ δεν του δείξαμε τι μπορεί να κάνει αντί της ανεπιθύμητης για εμάς, συμπεριφοράς.  Ποτέ δεν του δείξαμε την επιθυμητή για εμάς, εναλλακτική συμπεριφορά! 
Δεν του δείξαμε πραγματικά που να κατουράει, τι να μασάει, τι να κάνει όταν βλέπει γάτα. Δεν τον επιβραβεύσαμε όταν κάνει την ανάγκη του στο επιθυμητό για μας σημείο/ δεν τον επιβραβεύσαμε όταν μασούσε τα δικά του παιχνίδια/ δεν του δείξαμε τον τρόπο να ηρεμεί τον εαυτό του, όταν βλέπει γάτα. 
Νομίζουμε ότι εκπαίδευση είναι έξι εντολές, έξι λέξεις: έλα, κάτσε,  ξάπλα, άστο, δίπλα, μείνε!

Ακόμη και ένας σκύλος που ξέρει και τις έξι βασικές εντολές, δεν θα ξέρει τι να κάνει στις παραπάνω περιπτώσεις αν δεν του το δείξουμε και οι έξι αυτές λέξεις/εντολές δεν φτάνουν για να συνεννοηθούμε μαζί του.

Εκπαίδευση λοιπόν, δεν είναι μόνο να μάθουμε έξι λέξεις στον σκύλο μας. Εκπαίδευση είναι να του μάθουμε όλες τις επιθυμητές για μας συμπεριφορές, δίνοντας του, πολλές εναλλακτικές συμπεριφορές για να λυθεί το πρόβλημα που δημιουργούν σε εμάς οι δικές του φυσιολογικές σκυλίσιες συμπεριφορές. Τον σκοπό αυτό εξυπηρετεί και υπηρετεί η Θετική εκπαίδευση σκύλων.  

Ευτυχώς, τα σκυλιά είναι πρόθυμα να χρησιμοποιήσουν τις εναλλακτικές συμπεριφορές που τους δείχνουμε, για να ικανοποιήσουν τις φυσιολογικές τους σκυλίσιες ανάγκες, χωρίς να μας ενοχλήσουν. Για τον λόγο αυτό η θετική εκπαίδευση έχει πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας και το σημαντικότερο:

Έτσι είναι ευχαριστημένα και τα σκυλιά μας και εμείς και δεν θα χρειαστεί να ξαναπούμε: Τιμώρησα τον σκύλο μου!

Υστερόγραφο: Σε μένα έπιασε η τιμωρία, λένε αρκετοί. Τι συμβαίνει όταν η τιμωρία πιάνει? 
Όταν η τιμωρία πιάνει βρισκόμαστε στην περίπτωση που ο σκύλος κατάλαβε γιατί τιμωρήθηκε. Εναλλακτική λύση βέβαια εξακολουθούμε να μην του έχουμε δείξει. Έτσι, το πιθανότερο είναι ότι θα δοκιμάσει μόνος του ποια εναλλακτική είναι η αποδεκτή.Μέχρι να βρει την σωστή εναλλακτική λύση μόνος του, θα τιμωρηθεί αρκετές φορές, για διαφορετική αλλά παρόμοια κατάσταση(παρατηρήστε πόσο παρόμοιες είναι οι καταστάσεις για τις οποίες τιμωρούμε τον σκύλο μας). Κάποια στιγμή βρίσκει τυχαία την σωστή εναλλακτική λύση. Τότε λέμε ότι η τιμωρία έπιασε, χωρίς όμως να συνειδητοποιούμε πόσες τιμωρίες του έχουμε επιβάλει μέχρι να βρει μόνος του την σωστή εναλλακτική λύση.
Επίσης, υπάρχει η περίπτωση ο σκύλος μας να μην έχει καν καταφέρει να βρει την σωστή λύση, απλώς να φοβάται πια να δοκιμάσει οτιδήποτε γιατί ξέρει ότι θα τιμωρηθεί, ότι και να κάνει, οπότε δεν προσπαθεί καν, γιατί φοβάται. 
Ναι, η τιμωρία έπιασε. Έπιασε?
Βάση ερευνών οι συχνές τιμωρίες προκαλούν άγχος και επιθετικότητα, ως παράπλευρες απώλειες. Το άγχος προκαλεί κι άλλες δυσάρεστες καταστάσεις, τις οποίες και πάλι θα πρέπει να τιμωρήσουμε και πάει λέγοντας.
Στην περίπτωση αυτή αν ο σκύλος μας  μπορούσε να μας μιλήσει θα μας έλεγε:

«Τελικά, οι τιμωρίες δεν τελειώνουν ποτέ? Κρίμα, γιατί εγώ σε αγαπάω πολύ και το μόνο που θέλω είναι να είσαι ευχαριστημένος μαζί μου!»

Δυστυχώς, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ενώ το αναμενόμενο θα ήταν, αφου "πιάνει" η τιμωρία, κάποια στιγμή να εξαντληθούν οι συμπεριφορές που θα χρειάζονται τιμωρία, οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές δεν εξαντλούνται ποτέ(!) όταν χρησιμοποιούμε τιμωρία. Κάποιος που τιμωρεί τον σκύλο του, τον τιμωρεί μια ζωή!

Αντίθετα, όταν χρησιμοποιούμε θετική εκπαίδευση, πολύ σύντομα οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές που χρειάζονται "τιμωρία" εξαντλούνται! Αυτό, δεν γίνεται ως δια μαγείας! Απλά, ύστερα απο λίγο καιρό ο σκύλος έχει μάθει όλες τις εναλλακτικές λύσεις που εχει για καθε θέμα, είναι απαλλαγμένος απο άγχος και έτσι τα "θεματα προς τιμωρία" εξαντλούνται.

Εκπαίδευση είναι να μάθουμε στον σκύλο μας όλες τις επιθυμητές για μας συμπεριφορές, δίνοντας του, πολλές εναλλακτικές συμπεριφορές για να λυθεί το πρόβλημα που δημιουργούν σε εμάς οι δικές του φυσιολογικές σκυλίσιες συμπεριφορές. Τον σκοπό αυτό εξυπηρετεί και υπηρετεί η Θετική εκπαίδευση σκύλων, ώστε ο σκύλος μας να λέει:

«Ααααα, τώρα κατάλαβα τι θέλεις από μένα! Σε ευχαριστώ που μου μαθαίνεις τις εναλλακτικές που έχω! Μου αρέσει πολύ να σε βλέπω ικανοποιημένο μαζί μου! Σ’ αγαπώ πολύ!»

Κανδρή Εύη

www.positivelife.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Τελικά πόσα καταλαβαίνουν τα σκυλιά μας?

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ένας χρόνος από την ζωή του σκύλου μας  αντιστοιχεί σε περίπου 7 ανθρώπινα χρόνια, δηλαδή ένας σκύλος 3 χρονών αντιστοιχεί ηλικιακά σε  έναν άνθρωπο ηλικίας περίπου 20 χρονών, ενώ ένας σκύλος 10 χρονών αντιστοιχεί ηλικιακά σε  έναν άνθρωπο περίπου 70 χρονών ή και παραπάνω, ανάλογα με την ράτσα του. Επίσης, ένας σκύλος μπορεί να μάθει έως και 200 λέξεις, πράγμα που αντιστοιχεί στην ικανότητα εκμάθησης λέξεων από ένα άνθρωπο περίπου 3 ετών.

Τελικά πόσα καταλαβαίνει ο σκύλος μας? Όσα ένα τρίχρονο παιδί ή όσα ένας υπερήλικας?

Η απάντηση δεν είναι απλή, γιατί παρεμβάλλεται η κατανόηση που έχει ο σκύλος σε επίπεδο γλώσσας σώματος και τόνου φωνής όπως επίσης και  η κατανόηση που του προσφέρεται από άλλες αισθήσεις του, όπως τα αυτιά του, τα μουστάκια του κτλ.

Γενικά, ο σκύλος μοιάζει με ένα μωρό, όταν πρόκειται για την κατανόηση πολύπλοκων νοημάτων και φράσεων, αλλά με ένα γεράκο όταν πρόκειται να καταλάβει την διάθεσή μας.

Επίσης, ανάλογα με το πώς έχει μεγαλώσει, μπορεί να έχει μάθει να προσέχει τα αυτοκίνητα, ή να μην ξέρει καν, ότι στον δρόμο κινδυνεύει από αυτοκίνητα.

Σε γενικές γραμμές ένας σκύλος χρειάζεται περίπου όση προσοχή χρειάζεται και ένα μικρό παιδί(πχ: δεν έχει την αίσθηση του κινδύνου, ότι αν πατήσει το κάτω άκρο μιας αξίνας θα του έρθει στο κεφάλι ή ότι αν πατήσει ένα γυαλί θα κοπεί, ή ότι αν απομακρυνθεί μπορεί να χαθεί κτλ). Έχει όμως την αίσθηση για το πότε μας συμβαίνει κάτι άσχημο, ή μπορεί να έχει και προαίσθημα για κάτι κακό που θα μας συμβεί ή μπορεί να εντοπίσει την μυρωδιά μας ενώ εμείς βρισκόμαστε πλέον χιλιόμετρα μακριά. Ο σκύλος βλέπει λιγότερα χρώματα από μας αλλά βλέπει πολύ καλά ότι κινείται (πχ: βλέπουν μια μύγα που πετάει πολύ καλύτερα από μας, ή βλέπουν στο σκοτάδι κτλ). και ακούει χαμηλότερες και περισσότερες συχνότητες από μας. (πχ: μπορεί να ακούσουν τον σεισμό, πολύ πριν εμείς τον νιώσουμε).

Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα είδος με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον άνθρωπο και θα είναι λάθος να τον αντιμετωπίζουμε ως άνθρωπο ή ως ένα παρόμοιο είδος. Οι ανάγκες του σαφώς και είναι παρόμοιες, όπως άλλωστε σε όλα τα είδη(δηλαδή όλα τα είδη χρειάζονται τροφή, φωλιά, υγεία και συνήθως οικογένεια, οπωσδήποτε όμως μια μαμά).

Η κατανόηση του σκύλου όμως εξαρτάται από τις συνδέσεις που θα κάνει στο μυαλό του. Υπάρχει ένα χρονικό παράθυρο περίπου τριών δευτερολέπτων στο οποίο ο σκύλος μπορεί να συνδέσει δυο συνεχόμενα γεγονότα. Για παράδειγμα, αν τον τιμωρήσουμε γυρίζοντας σπίτι, επειδή όταν λείπαμε έκανε κάποια ζημιά, δεν θα το καταλάβει ακόμη και αν του δείξουμε το αντικείμενο που κατέστρεψε και επιμείνουμε, γιατί δεν μπορεί να συνδέσει δυο γεγονότα που απέχουν χρονικά τόσο πολύ μεταξύ τους. Αν την στιγμή που αρπάξει το αντικείμενο τον πιάσουμε επ’ αυτοφώρω (εντός τριών δευτερολέπτων!) και τον τιμωρήσουμε μόνο τότε θα καταλάβει ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο από την συγκεκριμένη θέση δεν κάνει να το παίρνει, μπροστά στον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο από άλλη θέση ίσως να πιστεύει ότι μπορεί να το παίρνει, ή αν το αντικείμενο είναι τηλεκοντρόλ δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ότι  η απαγόρευση ισχύει για όλα τα τηλεκοντρόλ. Τα σκυλιά δεν γενικεύουν τις καταστάσεις τόσο εύκολα όσο νομίζουμε. Κάθε τηλεκοντρόλ μυρίζει διαφορετικά, κάθε άνθρωπος του σπιτιού επιτρέπει διαφορετικά πράγματα, κάθε στιγμή είναι διαφορετική, οπότε άνετα θα αρπάξει το διπλανό τηλεκοντρόλ από έναν άλλο άνθρωπο του σπιτιού, κάποια άλλη στιγμή!
Το μυστικό είναι να καταλάβουμε γιατί άρπαξε το τηλεκοντρόλ και να διαχειριστούμε την αιτία και όχι το αποτέλεσμα(το άρπαγμα του τηλεκοντρόλ). Για παράδειγμα, αν αυτό συνέβη επειδή δεν έχει κάτι άλλο να μασήσει, φροντίζουμε να του πάρουμε ένα δικό του παιχνίδι να μασάει και του μαθαίνουμε την εντολή άστο, ώστε αν θελήσει να πάρει το τηλεκοντρόλ και όχι το παιχνίδι του, να του πούμε άστο να μας ακούσει και να του δώσουμε το παιχνίδι του. Έτσι, με τον καιρό θα γενικεύσει, χωρίς τιμωρίες και καυγάδες.


Συμπερασματικά, ο σκύλος καταλαβαίνει απόλυτα την γλώσσα του σώματος μας και τις διαθέσεις μας, καταλαβαίνει αρκετά καλά τις λέξεις που θα του μάθουμε, χωρίς όμως να γενικεύει εύκολα(πχ: το ότι έμαθε το κάτσε μέσα στο σπίτι, δεν σημαίνει ότι γενίκευσε την έννοια του κάτσε, ώστε να το κάνει παντού) και συνδέει δυο συνεχόμενα γεγονότα μόνο αν απέχουν λίγα δευτερόλεπτα μεταξύ τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν στον κτηνίατρο πόνεσε δεν θα συνδέσει γενικώς το κτηνιατρείο με πόνο, ή ότι αν η τιμωρία απέχει 10 δευτερόλεπτα από το γεγονός, θα ξεχάσει ότι τον τιμωρήσαμε(απλώς θα πιστεύει ότι τιμωρήθηκε για κάτι που έκανε τα τελευταία 3 δευτερόλεπτα). Τέλος, ο σκύλος μας πάντα θα μας αγαπάει και θα είναι πιστός.

Ας ΜΗΝ έχουμε λοιπόν υπερβολικές  απαιτήσεις από την κατανόηση του σκύλου μας, ας τον βοηθήσουμε εμείς να καταλάβει! Πάντα προσπαθεί να καταλάβει τα πάντα και για αυτό συνέχεια παρατηρεί. Είναι ο καλύτερος παρατηρητής!!! Ξέρει για εμάς περισσότερα και από όσα ξέρουμε εμείς οι ίδιοι μερικές φορές! Ας του δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία να μας καταλάβει καλύτερα, το επιθυμεί πιο πολύ από όλα!

ΠΙΟ σημαντικό όμως να τον καταλάβουμε εμείς! Η επικοινωνία απαιτεί πάντα δύο. Δεν χρειάζεται να μας καταλαβαίνει μόνο ο σκύλος μας, πρέπει να τον καταλαβαίνουμε κι εμείς. Αλλιώς δεν υπάρχει επικοινωνία! Όσο πιο πολύ τον καταλαβαίνουμε εμείς, που είμαστε πνευματικά ανώτερο είδος, τόσο καλύτερα μπορούμε να τον βοηθήσουμε να μας καταλάβει κι αυτός. Έτσι επικοινωνούμε μαζί του όλο και καλύτερα!

Εξάλλου την ευθύνη για την επικοινωνία πρέπει να την αναλάβει το πνευματικά ανώτερο είδος και όχι το κατώτερο!! Ο ΠΙΟ έξυπνος βοηθά τον πιο «χαζό» να καταλάβει. Η θετική εκπαίδευση κάνει ακριβώς αυτό: εστιάζει στην  δική μας κατανόηση για τον σκύλο, ώστε να μπορούμε να βρούμε με τον καλύτερο και πιο ήπιο τρόπο να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να καταλάβει τι θέλουμε από αυτόν.
 

Κανδρή Εύη

www.positivelife.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Τις παραστάσεις με ζώα επιτρέπει ξανά “από την πίσω πόρτα” η κυβέρνηση

Τη νομιμοποίηση των παραστάσεων με ζώα επιχειρεί να επαναφέρει εντελώς αιφνιδιαστικά και σχεδόν σιωπηρά η κυβέρνηση, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση και καμία συζήτηση με τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις που επί σειρά ετών αγωνίστηκαν για την κατάργησή τους, με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου με τίτλο: «Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και λοιπές διατάξεις και αρμοδιότητες του ΥΠΑΑΤ» (άρθρο 13, σελ. 96)” αναφέρουν οι ΜΚΟ ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών», Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, οργάνωση «Δράση για την Άγρια Ζωή» και Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος».

Όπως αναφέρουν οι τέσσερις οργανώσεις “ενώ, πριν από ένα περίπου χρόνο, με τον Νόμο 4039/12 (άρθρα 12 και 13), η πολιτεία έδειξε ότι αντιλαμβάνεται τις αυξανόμενες ανησυχίες των πολιτών για μια ορθότερη αντιμετώπιση των ζώων, και αναγνώρισε το γεγονός ότι η χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις συνιστά κακοποίηση, το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου ξαφνικά ανοίγει και πάλι το παράθυρο για τη διεξαγωγή παραστάσεων, υπό τον όρο ότι αυτές θα διεξάγονται «εντός των νομίμως λειτουργούντων ζωολογικών κήπων”.

Σε αυτό το πλαίσιο με κοινή επιστολή προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τους αρμόδιους βουλευτές, η ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών», η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, η οργάνωση «Δράση για την Άγρια Ζωή», και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», εκφράζουν την εντονότατη αντίθεσή τους στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο.

Στην επιστολή τους αναφέρουν τα εξής:

«Η κατάργηση των παραστάσεων με ζώα στην Ελλάδα, χαιρετίστηκε από ολόκληρο τον κόσμο και συνέβαλε στην αναβάθμιση της εικόνας της χώρας μας προς το εξωτερικό, ως δείγμα υψηλού πολιτιστικού επιπέδου. Η εξαίρεση όμως που προτείνεται τώρα, μας πάει βήματα πίσω, καθώς όλα αυτά τα οποία καταδικάστηκαν και πολύ σωστά καταργήθηκαν με το άρθρο 12 του Νόμου 4039/12, επιτρέπονται και πάλι μέσα στις εγκαταστάσεις κάποιων συγκεκριμένων επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα των ζωολογικών κήπων.

Έτσι λοιπόν, μέσα σε ένα ζωολογικό κήπο, άγρια ζώα όπως λιοντάρια, τίγρεις, δελφίνια, αρκούδες κ.λπ, όχι μόνο θα μπορούν νομίμως πλέον να συμμετέχουν σε παραστάσεις, αλλά οι παραστάσεις θα χαρακτηρίζονται επιπλέον ως «εκπαιδευτικές» ή «προγράμματα ευαισθητοποίησης».

Σχετικά με τη δήθεν «εκπαιδευτική» αξία των οποιωνδήποτε παραστάσεων με ζώα, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: Οι σύγχρονοι ζωολογικοί κήποι, βλέποντας το κοινό να αντιδρά όλο και περισσότερο στην κακοποίηση των ζώων και την αδικαιολόγητη αιχμαλωσία τους, προσπαθούν να παρουσιαστούν ως παράγοντες εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των επισκεπτών τους σχετικά με τη φύση και την άγρια ζωή, παρά το γεγονός ότι έγκυρες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν εντελώς το αντίθετο.

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένη εκπαιδευτική διάσταση στις παραστάσεις με ζώα, δεδομένου ότι, οι παραστάσεις δεν έχουν να εμφανίσουν τίποτα από την αληθινή εικόνα των ζώων, εκτός από την εξωτερική τους εμφάνιση, και αυτή όχι πάντοτε αναλλοίωτη. Αντιθέτως μάλιστα παρουσιάζουν μία ψευδή εικόνα, δημιουργώντας έτσι ψευδείς και απατηλές εντυπώσεις για την κατά φύσιν συμπεριφορά τους. Επίσης, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι παραστάσεις με αιχμάλωτα ζώα έχουν συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού ή στην ανάπτυξη υπεύθυνης περιβαλλοντικής συνείδησης, ενώ διακεκριμένοι επιστήμονες, ενημερωμένοι σε θέματα περιβάλλοντος πολίτες, καθώς και οι μεγαλύτερες φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις του πολιτισμένου κόσμου, καταδικάζουν τέτοιου είδους θεάματα.

Επιπροσθέτως, όπως αποδεικνύει τριετής έρευνα για τους ζωολογικούς κήπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διενήργησε η Born Free Foundation και το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Οργανώσεων για τον Τερματισμό της Αιχμαλωσίας των Άγριων Ζώων (ENDCAP) σε συνεργασία με τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, οι ζωολογικοί κήποι δεν κατορθώνουν να διασφαλίσουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για τα άγρια ζώα που φιλοξενούν, ενώ τόσο η νομοθεσία όσο και η εφαρμογή της είναι εξαιρετικά ανεπαρκής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα να λειτουργούν και στην Ελλάδα χώροι οι οποίοι φιλοξενούν άγρια ζώα για επίδειξη στο κοινό, χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες άδειες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δελφινάριο του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου και οι παρανομίες του, για το οποίο οι σχετικοί νόμοι δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ, ούτε μετά από την διαπίστωση της έλλειψης σχετικών αδειών (πολεοδομικής και άδειας ίδρυσης και λειτουργίας) και της σωρείας παραβάσεων κατά την εισαγωγή των ζώων, ούτε μετά από τις σχετικές αποφάσεις για την κατάσχεση των δελφινιών, ούτε ακόμα και όταν ο Νόμος 4039/12 τέθηκε σε ισχύ.

Ειδικότερα για τα δελφίνια, όπως όλα τα κητώδη, είναι ζώα ιδιαιτέρως χαρισματικά, και αναγνωρίζονται από τους ειδικούς επιστήμονες ως οντότητες εξαιρετικά εξελιγμένες. Νέες μελέτες αναδεικνύουν όλο και περισσότερες ομοιότητες μεταξύ ανθρώπων και κητωδών, όλο και περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα κητώδη πρέπει να αναγνωριστούν ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα», ενώ εργάζονται για να κατοχυρωθούν δια νόμου τα δικαιώματά τους. Θεωρούν δε ηθικά απαράδεκτο τον εγκλεισμό τους σε δελφινάρια, την παρουσιάσή τους υπό μορφήν εκθέματος στο κοινό, και τη χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με ή χωρίς το πρόσχημα της εκπαίδευσης.

Τα επιστημονικά δεδομένα και η έγκυρη πληροφόρηση έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται συνεχώς οι αντιδράσεις των πολιτών όλου του κόσμου για την εκμετάλλευση και την αιχμαλωσία των δελφινιών, και τα δελφινάρια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Δεκατρία κράτη – μέλη της ΕΕ (Αυστρία, Κύπρος, Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Δημοκρατία της Ιρλανδίας, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ηνωμένο Βασίλειο) δεν έχουν δελφινάρια.

Πολλές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως η Κροατία, η Κύπρος, και η Σλοβενία, έχουν προχωρήσει ή προχωρούν σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση της λειτουργίας των δελφιναρίων, ενώ η απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών θεσμοθετήθηκε προσφάτως και στην Ινδία. Στην Ελβετία, απαγορεύτηκαν οι εισαγωγές νέων αιχμάλωτων δελφινιών, ενώ στην Αμερικανική Μιννεσότα, ο ζωολογικός κήπος, μετά από 34 χρόνια, αποφάσισε να μη συνεχίσει τη λειτουργία δελφιναρίου στο χώρο του. Τα δελφινάρια στην Τουρκία βάλλονται συνεχώς από τις αντιδράσεις ενημερωμένων πολιτών, στη Γερμανία, οι 7 από τις 9 εγκαταστάσεις με αιχμάλωτα δελφίνια αναγκάστηκαν να κλείσουν, στην Πράγα, η ίδρυση δελφιναρίου ακυρώθηκε, κ.ά.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση τριών παγκοσμίου κύρους οργανώσεων, τα δελφινάρια της ΕΕ αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1999/22/ΕΚ για τους ζωολογικούς κήπους. Στην εν λόγω έκθεση επισημαίνεται ότι η ευζωϊα των κητωδών στην αιχμαλωσία είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά προβληματική έως αδύνατη, ενώ η κακοποίηση αναπόφευκτη, τόσο για τα δελφίνια που έχουν αιχμαλωτιστεί από τη θάλασσα, όσο και γι’ αυτά που έχουν γεννηθεί στις δεξαμενές των δελφιναρίων. (βλ. DOLPHINARIA A review of the keeping of whales and dolphins in captivity in the European Union and EC Directive 1999/22 relating to the keeping of wild animals in zoos. http://www.wdcs.org/submissions_bin/Eu_Dolphinaria_Report.pdf).

Τα δελφίνια στην αιχμαλωσία δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εκδηλώσουν φυσιολογική συμπεριφορά, ενώ παρουσιάζουν διάφορες σωματικές και ψυχοδιανοητικές διαταραχές που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς φάρμακα (αντιβιοτικά, αντιόξινα, αντικαταθλιπτικά κλπ).

Υπό το φως όλων αυτών των διαπιστώσεων, είναι αδικαιολόγητο, αναχρονιστικό, ακόμη και δόλιο, να θεωρήσει κανείς ότι οι παραστάσεις με ζώα αποκτούν εκπαιδευτική αξία όταν διεξάγονται μέσα στους ζωολογικούς κήπους. Ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικά προγράμματα και βιβλία που παρουσιάζουν τα άγρια ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον να εκδηλώνουν φυσιολογική συμπεριφορά, καταδεικνύοντας παράλληλα τις πολυσύνθετες αλληλεπιδράσεις που παρατηρούνται μεταξύ των διαφόρων ειδών στους διάφορους φυσικούς βιότοπους, είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα και ασυγκρίτως πιο εκπαιδευτικά από μία αρκούδα που χορεύει ή από ένα δελφίνι που χαιρετάει με την ουρά του.

Για όλα αυτά, και σταθμίζοντας την ανάγκη και το δικαίωμα να ζούμε σε μια σωστή και δίκαιη κοινωνία που σέβεται τη φύση και τη ζωή και προωθεί την υπευθυνότητα και την περιβαλλοντική συνείδηση των μελών της, αιτούμεθα τα εξής:

1)την απαγόρευση διατήρησης κητωδών σε αιχμαλωσία, και

2)τη διαγραφή ολόκληρης της πρότασης εξαίρεσης: «Εξαιρούνται επίσης, οι νομίμως λειτουργούντες ζωολογικοί κήποι, στις εγκαταστάσεις των οποίων διεξάγονται εκπαιδευτικές παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα ευαισθητοποίησης» από το άρθρο 13, του Ν. 4039/2012, ούτως ώστε το άρθρο 12 του ιδίου Νόμου να συνεχίσει να απαγορεύει ρητώς ΚΑΘΕ παράσταση με ζώα στην Ελλάδα και ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΟ, όπως όταν αρχικά διατυπώθηκε.

Ελπίζουμε με λογική και αντικειμενική σκέψη των αρμοδίων να γίνει άμεσα η επανόρθωση της διατύπωσης του νόμου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα θεωρηθεί από Έλληνες και ξένους παρατηρητές ότι το πνεύμα του νόμου και η πρόθεση του νομοθέτη δεν αποσκοπούσε στην πραγματική κατάργηση των τσίρκο και των παραστάσεων με ζώα, αλλά στη μετακόμισή τους στο χώρο των ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενων ζωολογικών κήπων”. econews.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Σκύλος και παιδί μεγαλώνουν μαζί καρέ-καρέ

Μαζί βρέθηκαν στη ζωή τους και είπαν να την απολαύσουν. Και δεν αλλάζουν καμία στιγμή που πέρασαν μαζί, αναμένουν αυτές που θα ‘ρθουν και απλώς αγαπιούνται πολύ και είναι ιδιαίτερα δεμένοι… Ας τους γνωρίσουμε…

1. Αυτός είναι ο Νayouto

2. Και αυτή είναι η Emma

3. Κατάγονται από την Ιαπωνία

4. Είναι μαζί από τότε που γεννήθηκε ο μικρός

5. Κάνουν σχεδόν τα πάντα μαζί…

6. …γιατί έχουν πολλά κοινά.

7. Τους αρέσει να κοιμούνται…

8. Και να ξεκουράζονται…

9. … πιο πολύ!

10. Κι όταν ξυπνάνε θέλουν να μασκαρεύονται…

11. Να φτιάχνουν ίδια κόμμωση…

12. Να βλέπουν μαζί τηλεόραση…

13. Να κάθονται δίπλα δίπλα.

14. Να ξανακοιμούνται…

perierga.gr

Διαβάστε περισσότερα »

Όταν οι γάτες τρομάζουν [Video]

Μια συλλογή από βίντεο με τις απίθανες αντιδράσεις που έχουν οι γάτες όταν τρομάζουν από κάποιο απλό αντικείμενο του σπιτιού.

Διαβάστε περισσότερα »

Νυχτοπεταλούδες τρομάζουν τους εχθρούς με τα γεννητικά τους όργανα

 

Παράγουν υπερήχους που απωθούν τις νυχτερίδες

Το πιο «περίεργο» σύστημα προειδοποίησης στο ζωικό βασίλειο έχουν οι νυχτοπεταλούδες, οι οποίες τρίβουν τα γεννητικά τους όργανα για να παράγουν υπερήχους που απωθούν τις νυχτερίδες.

Οι νυχτοπεταλούδες πετούν κατά κύριο λόγω τη νύχτα, γεγονός που σημαίνει ότι συχνά μοιράζονται τον ουρανό με τις νυχτερίδες, οι οποίες είναι επίσης νυκτόβιες.

Τα δυο είδη βρίσκονται σε πόλεμο εδώ και 65 εκατομμύρια χρόνια με τις νυχτερίδες να εξελίσσονται ώστε να κυνηγούν καλύτερα τις νυχτοπεταλούδες και τις νυχτοπεταλούδες να αναπτύσσουν δεξιότητες για να ξεφεύγουν από τους θηρευτές τους.

Για παράδειγμα οι νυχτερίδες χρησιμοποιούν σύστημα ηχοεντοπισμού ψάχνοντας για νυχτοπεταλούδες και άλλα έντομα που εκπέμπουν υπερήχους, ενώ οι νυχτοπεταλούδες με τη σειρά τους εξελίχθηκαν 19 φορές στο παρελθόν για να βελτιώσουν την ακοή τους και να αντιλαμβάνονται τους υπερήχους των νυχτερίδων.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αϊντάχο ταξίδεψαν στο νησί του Βόρνεο και συνέλεξαν τρία διαφορετικά είδη νυχτοπεταλούδων.

Οι επιστήμονες κουβαλούσαν μαζί τους τον απαραίτητο εξοπλισμό (υπεριώδη φωτισμό, μικρόφωνα και μεγάφωνα υπερήχων, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, υπερσύγχρονες κάμερες κλπ) για να καταγράψουν τη συμπεριφορά των εντόμων.

Όπως διαπίστωσαν, όταν αναπαρήγαγαν ηχογραφημένες κραυγές νυχτερίδων οι νυχτοπεταλούδες έτριβαν τα γεννητικά τους όργανα για να παράγουν υπερήχους, κάτι που κάνουν πιθανότατα και κατά τη διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης.

Ο ρόλος των υπερήχων παραμένει άγνωστος ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι με αυτό τον τρόπο οι νυχτοπεταλούδες τρομάζουν τις νυχτερίδες ή παρεμβαίνουν στο σύστημα ηχοεντοπισμού τους.

Πηγή: econews.gr

Διαβάστε περισσότερα »