Πέντε διαβητικά μπιγκλ σταμάτησαν να χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης μετά από υποβολή τους σε γονιδιακή θεραπεία.
Μάλιστα δύο από τα σκυλιά που έλαβαν τη θεραπεία είναι ακόμη στη ζωή περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή της.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες θεραπείας του διαβήτη με γονιδιακή θεραπεία, ωστόσο η συγκεκριμένη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Diabetes» είναι «η πρώτη που δείχνει μακροπρόθεσμο θεραπευτικό αποτέλεσμα για τον διαβήτη σε μεγάλα ζώα», όπως ανέφερε η Φάτιμα Μπος, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης στην Ισπανία.
Οι ερευνητές εισήγαγαν δύο επιπλέον γονίδια στον
οργανισμό των ζώων τα οποία συνεργάζονται με στόχο τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης του αίματος.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 χάνουν την ικανότητα ελέγχου της ποσότητας γλυκόζης στο αίμα τους καθώς τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη (τον ρυθμιστή δηλαδή του σακχάρου), θανατώνονται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών.
Μεταφορά δύο γονιδίων με έναν αβλαβή ιό
Η μεταφορά των γονιδίων εντός του οργανισμού των σκύλων έγινε με χρήση ενός αβλαβούς ιού. Το ένα από τα γονίδια κωδικοποιεί για την παραγωγή ινσουλίνης ενώ το δεύτερο κωδικοποιεί για την παραγωγή ενός ενζύμου το οποίο υπαγορεύει πόση γλυκόζη θα απορροφηθεί από τους μυς.
Σκύλοι στους οποίους εισήχθη μόνο ένα από τα δύο γονίδια παρέμειναν διαβητικοί, γεγονός που μαρτυρεί ότι απαιτείται ο συνδυασμός των γονιδίων ώστε να είναι αποτελεσματική η θεραπεία.
Η δρ Μπος σημείωσε πως τα νέα ευρήματα «πατούν» επάνω σε παλαιότερες ενδείξεις αποτελεσματικότητας της θεραπείας οι οποίες αφορούσαν ποντίκια. Ελπίζει να δοκιμάσει μελλοντικά την προσέγγιση και σε ανθρώπους. Μέχρι να συμβεί αυτό απαιτούνται όμως περαιτέρω πειράματα σε ζώα και η ομάδα της συνεχίζει αυτή τη στιγμή τα πειράματα σε σκύλους με διαβήτη.
Οι αντιδράσεις
Αλλοι ερευνητές χαιρέτισαν τα νέα αποτελέσματα αλλά προειδοποίησαν ότι ο διαβήτης που θεραπεύθηκε στους σκύλους δεν αναπαράγει αυτό ακριβώς που συμβαίνει στον διαβήτη τύπου 1 των ανθρώπων. Και αυτό διότι στο πλαίσιο του πειράματος τα παγκρεατικά κύτταρα των σκύλων κατεστράφησαν με τεχνητό τρόπο με χρήση ενός χημικού και όχι στο πλαίσιο αυτοάνοσης αντίδρασης του οργανισμού των ζώων.
«Η μελέτη αυτή μπορεί να προσφέρει εντελώς νέους δρόμους στη θεραπεία του διαβήτη» ανέφερε ο Μάθιου Χομπς, διευθυντής ερευνών στον φιλανθρωπικό οργανισμό Diabetes UK. Προσέθεσε ότι «η ερευνητική ομάδα σκοπεύει να δοκιμάσει τη θεραπεία σε μεγαλύτερο αριθμό σκύλων με διαβήτη τύπου 1 που έχει εμφανιστεί με φυσικό τρόπο και όχι τεχνητά. Ετσι θα συλλεγούν ισχυρότερα στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα της πειραματικής θεραπείας προτού αυτή είναι έτοιμη για δοκιμές σε ανθρώπους».
schizas.com
Μάλιστα δύο από τα σκυλιά που έλαβαν τη θεραπεία είναι ακόμη στη ζωή περισσότερα από τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή της.
Μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες θεραπείας του διαβήτη με γονιδιακή θεραπεία, ωστόσο η συγκεκριμένη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Diabetes» είναι «η πρώτη που δείχνει μακροπρόθεσμο θεραπευτικό αποτέλεσμα για τον διαβήτη σε μεγάλα ζώα», όπως ανέφερε η Φάτιμα Μπος, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης στην Ισπανία.
Οι ερευνητές εισήγαγαν δύο επιπλέον γονίδια στον
οργανισμό των ζώων τα οποία συνεργάζονται με στόχο τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης του αίματος.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 χάνουν την ικανότητα ελέγχου της ποσότητας γλυκόζης στο αίμα τους καθώς τα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη (τον ρυθμιστή δηλαδή του σακχάρου), θανατώνονται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών.
Μεταφορά δύο γονιδίων με έναν αβλαβή ιό
Η μεταφορά των γονιδίων εντός του οργανισμού των σκύλων έγινε με χρήση ενός αβλαβούς ιού. Το ένα από τα γονίδια κωδικοποιεί για την παραγωγή ινσουλίνης ενώ το δεύτερο κωδικοποιεί για την παραγωγή ενός ενζύμου το οποίο υπαγορεύει πόση γλυκόζη θα απορροφηθεί από τους μυς.
Σκύλοι στους οποίους εισήχθη μόνο ένα από τα δύο γονίδια παρέμειναν διαβητικοί, γεγονός που μαρτυρεί ότι απαιτείται ο συνδυασμός των γονιδίων ώστε να είναι αποτελεσματική η θεραπεία.
Η δρ Μπος σημείωσε πως τα νέα ευρήματα «πατούν» επάνω σε παλαιότερες ενδείξεις αποτελεσματικότητας της θεραπείας οι οποίες αφορούσαν ποντίκια. Ελπίζει να δοκιμάσει μελλοντικά την προσέγγιση και σε ανθρώπους. Μέχρι να συμβεί αυτό απαιτούνται όμως περαιτέρω πειράματα σε ζώα και η ομάδα της συνεχίζει αυτή τη στιγμή τα πειράματα σε σκύλους με διαβήτη.
Οι αντιδράσεις
Αλλοι ερευνητές χαιρέτισαν τα νέα αποτελέσματα αλλά προειδοποίησαν ότι ο διαβήτης που θεραπεύθηκε στους σκύλους δεν αναπαράγει αυτό ακριβώς που συμβαίνει στον διαβήτη τύπου 1 των ανθρώπων. Και αυτό διότι στο πλαίσιο του πειράματος τα παγκρεατικά κύτταρα των σκύλων κατεστράφησαν με τεχνητό τρόπο με χρήση ενός χημικού και όχι στο πλαίσιο αυτοάνοσης αντίδρασης του οργανισμού των ζώων.
«Η μελέτη αυτή μπορεί να προσφέρει εντελώς νέους δρόμους στη θεραπεία του διαβήτη» ανέφερε ο Μάθιου Χομπς, διευθυντής ερευνών στον φιλανθρωπικό οργανισμό Diabetes UK. Προσέθεσε ότι «η ερευνητική ομάδα σκοπεύει να δοκιμάσει τη θεραπεία σε μεγαλύτερο αριθμό σκύλων με διαβήτη τύπου 1 που έχει εμφανιστεί με φυσικό τρόπο και όχι τεχνητά. Ετσι θα συλλεγούν ισχυρότερα στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα της πειραματικής θεραπείας προτού αυτή είναι έτοιμη για δοκιμές σε ανθρώπους».
schizas.com