Παρουσία εκπροσώπων και δύο ελληνικών φιλοζωικών ομοσπονδιών της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Π.Ο.) και της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Ο.). θα πραγματοποιηθεί σήμερα το μεσημέρι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτηση σχετικά με την αναγκαιότητα των στειρώσεων των αδέσποτων ζώων, αλλά και το τι προβλέπει η ενωσιακή νομοθεσία για τους εθελοντές κτηνιάτρους.
Ο ευρωβουλευτής του κόμματος των Γερμανών Φιλελευθέρων (FDP), Γιώργος Χατζημαρκάκης, που πρωτοστατεί σε αυτή τη δράση (καθώς κατάγεται και από την Κρήτη και πληροφορείται το τι υφίστανται τα ζώα στο νησί) έχει προσκαλέσει στις Βρυξέλλες και τους εκπροσώπους των ελληνικών φιλοζωικών σωματείων, για να καταθέσουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους.
Επί του θέματος – μεταξύ άλλων – θα τοποθετηθούν σήμερα η πρόεδρος της Π.Φ.Π.Ο., Νατάσα Μπομπολάκη, ο κοσμήτορας της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., Θανάσης Ντινόπουλος, και ο νομικός, ειδικός σε θέματα Διοικητικού Δικαίου, Βασίλης Παπαγεωργίου.
Στη σημερινή συζήτηση θα τεθεί υπ’ όψιν των ευρωβουλευτών το γεγονός, ότι το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) επί της ουσίας «παρανομοθετεί» βάζοντας εμπόδια στην έλευση των κτηνιάτρων, που θέλουν εθελοντικά (και όχι επ’ αμοιβή ούτε μόνιμα) να προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους στειρώνοντας κάποια από τα χιλιάδες αδέσποτα, τα οποία ζουν μαρτυρική – κατά κύριο λόγο – ζωή στη χώρα μας.
Η ομιλία της Νατάσας Μπομπολάκη
«Αξιότιμοι κύριοι,
Ονομάζομαι Νατάσα Μπομπολάκη και έχω την τιμή να παρευρίσκομαι σε τούτη τη συζήτηση προσκεκλημένη από τον Ευρωβουλευτή κ. Γιώργο Χατζημαρκάκη, ως Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και του διαδικτυακού Φόρουμ Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115 Φιλοζωικών Συλλόγων.
Ο ευρωβουλευτής του κόμματος των Γερμανών Φιλελευθέρων (FDP), Γιώργος Χατζημαρκάκης, που πρωτοστατεί σε αυτή τη δράση (καθώς κατάγεται και από την Κρήτη και πληροφορείται το τι υφίστανται τα ζώα στο νησί) έχει προσκαλέσει στις Βρυξέλλες και τους εκπροσώπους των ελληνικών φιλοζωικών σωματείων, για να καταθέσουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους.
Επί του θέματος – μεταξύ άλλων – θα τοποθετηθούν σήμερα η πρόεδρος της Π.Φ.Π.Ο., Νατάσα Μπομπολάκη, ο κοσμήτορας της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., Θανάσης Ντινόπουλος, και ο νομικός, ειδικός σε θέματα Διοικητικού Δικαίου, Βασίλης Παπαγεωργίου.
Στη σημερινή συζήτηση θα τεθεί υπ’ όψιν των ευρωβουλευτών το γεγονός, ότι το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΓΕΩΤ.Ε.Ε.) επί της ουσίας «παρανομοθετεί» βάζοντας εμπόδια στην έλευση των κτηνιάτρων, που θέλουν εθελοντικά (και όχι επ’ αμοιβή ούτε μόνιμα) να προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους στειρώνοντας κάποια από τα χιλιάδες αδέσποτα, τα οποία ζουν μαρτυρική – κατά κύριο λόγο – ζωή στη χώρα μας.
Η ομιλία της Νατάσας Μπομπολάκη
«Αξιότιμοι κύριοι,
Ονομάζομαι Νατάσα Μπομπολάκη και έχω την τιμή να παρευρίσκομαι σε τούτη τη συζήτηση προσκεκλημένη από τον Ευρωβουλευτή κ. Γιώργο Χατζημαρκάκη, ως Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας και του διαδικτυακού Φόρουμ Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή 115 Φιλοζωικών Συλλόγων.
Καθώς η Ομοσπονδία μας είναι η μεγαλύτερη της χώρας αφού περιλαμβάνει ήδη 40 σωματεία, μπορώ να καταθέσω σήμερα μεγάλο στατιστικό ποσοστό εμπειρίας όλων μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύλλογοι μας ανά την Ελλάδα, όπως και για τις δυσκολίες εφαρμογής τόσο του τρέχοντος νόμου όσο και των κοινοτικών οδηγιών.
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνω την εξαιρετική και άκρως επίκαιρη πρωτοβουλία του κ. Χατζημαρκάκη να ανάγει το εθνικό πρόβλημα των αδέσποτων της χώρας μας σε ευρωπαϊκό αφού φαίνεται πως μια τέτοια οπτική μπορεί να διευθετήσει προσφορότερα τις σχέσεις φιλοζωικών συλλόγων, Υπουργείου και του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., του εντεταλμένου δηλαδή φορέα εφαρμογής της εθνικής μας και κοινοτικής νομοθεσίας για τους ευρωπαίους εθελοντές κτηνιάτρους και ίσως σε τελική ανάλυση να απομυθοποιήσει τους οποιοδήποτε πλασματικούς φόβους του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ιδιωτών κτηνιάτρων.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αυτή τη στιγμή πάνω από 2.000.000 αδέσποτα, αριθμός που καθημερινά αυξάνεται αλματωδώς με πρόσχημα την οικονομική κρίση, επομένως κατά την άποψή μας κανένας δεν περισσεύει.
Απαιτείται λοιπόν η σύμπραξη και συνεργασία τόσο των Ελλήνων όσο και των Ευρωπαίων εθελοντών κτηνιάτρων, ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα δραστικό περιορισμό των αδέσποτων.
Θεωρούμε λοιπόν τις εκάστοτε αντιδράσεις μερίδας Ελλήνων κτηνιάτρων απέναντι στους συναδέλφους τους Ευρωπαίους υπερβολικές, αφού τα αδέσποτα ζώα που καλούνται να στειρώσουν είναι χιλιάδες.
Νομίζουμε επομένως ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να ξεκινήσει μια αμοιβαία και επωφελής για όλους μας και προπάντων για τα ζώα συνεργασία μεταξύ των άξιων Ελλήνων κτηνιάτρων και των Ευρωπαίων εθελοντών, πράγμα που απαιτεί εξ άλλου και η ευρωπαϊκή τροχιά της Ελλάδας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω ωστόσο ότι η μικρή κουλτούρα των Ελλήνων γύρω από τις στειρώσεις αποτελεί μια μόνο παράμετρο της ύπαρξης τόσων αδέσποτων στη χώρα.
Επειδή η ελληνική κυβέρνηση και το συναρμόδιο υπουργείο δεν έχουν χαράξει ποτέ μια εθνική πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος, που να συνεχίζεται οσάκις αλλάζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, και το αντιμετωπίζουν επιφανειακά, ευκαιριακά και σε κάποιες περιστάσεις ακόμα και ψηφοθηρικά
Ο νέος νόμος 4039/2012, περιέχει βέβαια κάποιες θετικές διατάξεις, με κορυφαία την απαγόρευση τσίρκο με ζώα στην Ελλάδα και τις υψηλές ποινές γι’ αυτούς που δολοφονούν και κακοποιούν ζώα, δεν αποτελεί όμως σε καμία περίπτωση τομή στην κατεύθυνση της εξάλειψης του τεράστιου πληθυσμού των αδέσποτων ζώων.
Κι τούτο επειδή ποτέ δεν έγινε προσπάθεια φραγής του αγωγού εισαγωγής αλλά και δημιουργίας νέων αδέσποτων.
Για τον πραγματικό λοιπόν περιορισμό των αδέσποτων στην Ελλάδα απαιτούνται επειγόντως τα κάτωθι:
1. Η δραστική μείωση ή και κατάργηση, έστω για περιορισμένο χρόνο, των εισαγωγών χιλιάδων νέων ζώων κάθε χρόνο (40.000 περίπου), κυρίως από Βουλγαρία και Ουγγαρία.
2. Η δραστική μείωση των χιλιάδων ζώων (25.000 περίπου) που οι έλληνες εκτροφείς και κυνολογικοί όμιλοι προσθέτουν κάθε χρόνο στον ήδη τεράστιο, όπως προείπαμε, αριθμό ζώων συντροφιάς,
3. Η εισαγωγή στα σχολεία ειδικού μαθήματος , ως μέρους της αγωγής του πολίτη για τον σεβασμό απέναντι στα άλλα έμβια αλλά και την περιβαλλοντική ηθική.
4. Η συνεχής ενημέρωση των πολιτών εκ μέρους της πολιτείας από τα Μ.Μ.Ε. με μακροπρόθεσμη επιδίωξη να θεμελιωθεί στον μέσο Έλληνα φιλοζωική συνείδηση, η οποία σήμερα υπολείπεται κατά πολύ της αντίστοιχης ευρωπαϊκής
5. Η κατάργηση της πώλησης ζώων από τα pet shops, των οποίων η τύχη αγνοείται εάν δεν καταστούν αναλώσιμα.
6. Η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της στείρωσης των ιδιόκτητων ζώων συντροφιάς.
7. Η απρόσκοπτη εφαρμογή από το ελληνικό κράτος του ευεργετικού και κατοχυρωμένου θεσμικά, μέσω του νόμου 4039/2012, θεσμού των ευρωπαίων εθελοντών κτηνιάτρων.
Ο θεσμός αυτός έχει συστηματικά υπονομευτεί από την εφαρμοστική αρχή – ΓΕΩΤ.Ε.Ε. – που εποπτεύεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στην οποία έχει ανατεθεί η αποδοχή και αξιολόγηση των δικαιολογητικών όσων ευρωπαίων εθελοντών επιθυμούν περιστασιακά και προσωρινά να προσφέρουν την τη βοήθειά τους στους φιλοζωικούς συλλόγους και του Δήμους.
Σε αντίθεση, η ανάλογη αρχή που εποπτεύεται από το υπουργείο Παιδείας και διαχειρίζεται τα δικαιολογητικά όσων κτηνιάτρων επιθυμούν να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα, φαίνεται να εργάζεται απρόσκοπτα και υποδειγματικά.
Ως εκ τούτου από την μέχρι τώρα πρακτική του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. μας έχει καταστεί σαφές , ότι όχι μόνον δεν επιδιώκουν την ορθή εφαρμογή των νόμων και την παροχή των υπηρεσιών των εθελοντών κτηνιάτρων αλλά παίζουν τον ρόλο ενός ιδιότυπου “παρανομοθετικού” οργάνου, που αναρμοδίως νομοθετεί.
Περί του ζητήματος αυτού θα αναφερθεί αναλυτικά ο νομικός σύμβουλος της ομοσπονδίας μας μαιτρ κ. Βασίλης Παπαγεωργίου.
Επειδή ένα από τα επιχειρήματα του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. είναι η έλλειψη γνώσης της ελληνικής γλώσσα από τους εθελοντές ευρωπαίους , πράγμα που δεν προβλέπεται βέβαια από την εθνική Υ.Α., επιθυμούμε να προτείνουμε στην αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. να συμπληρώσει την οδηγία ώστε ως λογική επάρκεια να θεωρείται η γνώση μιας των επισήμων γλωσσών των χωρών - μελών της Ε.Ε. ήτοι η αγγλική, γαλλική ή γερμανική.
Εδώ με την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης θέλουμε να καταθέσουμε και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε όλη την επικράτεια της χώρας στην εφαρμογή του νόμου.
Δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως η φιλοζωική κουλτούρα τα τελευταία χρόνια, χάριν των προσπαθειών των φιλοζωικών οργανώσεων της χώρας κυρίως, έχει κάνει αρκετά βήματα προόδου.
Αλλά δεν μπορούμε και να εθελοτυφλούμε για τις εκτεταμένες κακοποιήσεις και παραμελήσεις που καλούνται να εισπράττουν συχνά τόσο τα ζώα συντροφιάς όσο και τα ζώα φάρμας.
Στην Ελλάδα σε πολύ μεγάλη έκταση, εκατοντάδες χιλιάδες ιδιόκτητα ζώα διαβιούν κάτω από εξαιρετικά άθλιες συνθήκες.
Και τούτο επειδή το κράτος ουδέποτε προσδιόρισε τι σημαίνει παθητική κακοποίηση και ουδέποτε επιστράτευσε τα αστυνομικά του ανακλαστικά υπέρ της θωράκισης των στοιχειωδών έστω δικαιωμάτων όλων των ταλαιπωρημένων πλασμάτων.
Αυτό το τελευταίο καλούνται να επωμιστούν εξ ολοκλήρου τα οι φιλοζωικοί σύλλογοι , δίχως οικονομική και αρωγή. Προπάντων μάλιστα κατά την τελευταία δύσκολη και αιματηρή 5ετία.
Σε επιστολή της Ομοσπονδίας μας προς τις αρμόδιες Αρχές της Ε.Ε. στο παρελθόν λάβαμε, όπως ήταν φυσικό την απάντηση ότι, οι Ιδρυτικές Συνθήκες απαγορεύουν την ανάμειξή του Ε.Κ. στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών μελών.
Όμως λόγω της οξύτητας του τοπικού μας προβλήματος καθίσταται αναγκαία η λήψη εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας αλλά και της Ε.Ε. έκτακτων μέτρων προκειμένου να περιορισθεί η σύγχρονη αυτή ελληνική τραγωδία των ζώων.
Προτείνουμε επίσης:
Α. Tην έκδοση μιας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που να αφορά στα ζώα συντροφιάς ιδιαίτερα, της οποίας η έλλειψη είναι προφανής, με βάσει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη για την Προστασία τωνΖώων Συντροφιάς.
Β. Την θέσπιση της δυνατότητας παρέμβασης της Ε.Ε. οσάκις κράτος – μέλος της αποδεδειγμένα και κατάφωρα δεν εφαρμόζει τους ίδιους του τους νόμους για τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων
Για το θέμα αυτό επίκειται και η ημερίδα που συνδιοργανώνουμε σαν Ομοσπονδία με την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος τον Ιανουάριο του 2013 στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, υπό την αιγίδα του πρύτανη.
Τελειώνοντας και αφού θέσω τον εαυτό μου στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ερώτηση ή διευκρίνιση, θεωρώ αναγκαίο να ευχαριστήσω τον Κοσμήτορα της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, νευροεπιστήμονα κ. Θανάση Ντινόπουλο και τον επιφανή νομικό σε θέματα ευρωπαϊκού Διοικητικού Δικαίου, κ. Βασίλη Παπαγεωργίου, οι οποίοι θα φωτίσουν το ζήτημα που μας απασχολεί σήμερα εδώ.
Σας ευχαριστώ θερμά όλους σας για την προσοχή σας».
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνω την εξαιρετική και άκρως επίκαιρη πρωτοβουλία του κ. Χατζημαρκάκη να ανάγει το εθνικό πρόβλημα των αδέσποτων της χώρας μας σε ευρωπαϊκό αφού φαίνεται πως μια τέτοια οπτική μπορεί να διευθετήσει προσφορότερα τις σχέσεις φιλοζωικών συλλόγων, Υπουργείου και του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., του εντεταλμένου δηλαδή φορέα εφαρμογής της εθνικής μας και κοινοτικής νομοθεσίας για τους ευρωπαίους εθελοντές κτηνιάτρους και ίσως σε τελική ανάλυση να απομυθοποιήσει τους οποιοδήποτε πλασματικούς φόβους του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, ιδιωτών κτηνιάτρων.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αυτή τη στιγμή πάνω από 2.000.000 αδέσποτα, αριθμός που καθημερινά αυξάνεται αλματωδώς με πρόσχημα την οικονομική κρίση, επομένως κατά την άποψή μας κανένας δεν περισσεύει.
Απαιτείται λοιπόν η σύμπραξη και συνεργασία τόσο των Ελλήνων όσο και των Ευρωπαίων εθελοντών κτηνιάτρων, ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα δραστικό περιορισμό των αδέσποτων.
Θεωρούμε λοιπόν τις εκάστοτε αντιδράσεις μερίδας Ελλήνων κτηνιάτρων απέναντι στους συναδέλφους τους Ευρωπαίους υπερβολικές, αφού τα αδέσποτα ζώα που καλούνται να στειρώσουν είναι χιλιάδες.
Νομίζουμε επομένως ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να ξεκινήσει μια αμοιβαία και επωφελής για όλους μας και προπάντων για τα ζώα συνεργασία μεταξύ των άξιων Ελλήνων κτηνιάτρων και των Ευρωπαίων εθελοντών, πράγμα που απαιτεί εξ άλλου και η ευρωπαϊκή τροχιά της Ελλάδας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω ωστόσο ότι η μικρή κουλτούρα των Ελλήνων γύρω από τις στειρώσεις αποτελεί μια μόνο παράμετρο της ύπαρξης τόσων αδέσποτων στη χώρα.
Επειδή η ελληνική κυβέρνηση και το συναρμόδιο υπουργείο δεν έχουν χαράξει ποτέ μια εθνική πολιτική αντιμετώπισης του προβλήματος, που να συνεχίζεται οσάκις αλλάζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, και το αντιμετωπίζουν επιφανειακά, ευκαιριακά και σε κάποιες περιστάσεις ακόμα και ψηφοθηρικά
Ο νέος νόμος 4039/2012, περιέχει βέβαια κάποιες θετικές διατάξεις, με κορυφαία την απαγόρευση τσίρκο με ζώα στην Ελλάδα και τις υψηλές ποινές γι’ αυτούς που δολοφονούν και κακοποιούν ζώα, δεν αποτελεί όμως σε καμία περίπτωση τομή στην κατεύθυνση της εξάλειψης του τεράστιου πληθυσμού των αδέσποτων ζώων.
Κι τούτο επειδή ποτέ δεν έγινε προσπάθεια φραγής του αγωγού εισαγωγής αλλά και δημιουργίας νέων αδέσποτων.
Για τον πραγματικό λοιπόν περιορισμό των αδέσποτων στην Ελλάδα απαιτούνται επειγόντως τα κάτωθι:
1. Η δραστική μείωση ή και κατάργηση, έστω για περιορισμένο χρόνο, των εισαγωγών χιλιάδων νέων ζώων κάθε χρόνο (40.000 περίπου), κυρίως από Βουλγαρία και Ουγγαρία.
2. Η δραστική μείωση των χιλιάδων ζώων (25.000 περίπου) που οι έλληνες εκτροφείς και κυνολογικοί όμιλοι προσθέτουν κάθε χρόνο στον ήδη τεράστιο, όπως προείπαμε, αριθμό ζώων συντροφιάς,
3. Η εισαγωγή στα σχολεία ειδικού μαθήματος , ως μέρους της αγωγής του πολίτη για τον σεβασμό απέναντι στα άλλα έμβια αλλά και την περιβαλλοντική ηθική.
4. Η συνεχής ενημέρωση των πολιτών εκ μέρους της πολιτείας από τα Μ.Μ.Ε. με μακροπρόθεσμη επιδίωξη να θεμελιωθεί στον μέσο Έλληνα φιλοζωική συνείδηση, η οποία σήμερα υπολείπεται κατά πολύ της αντίστοιχης ευρωπαϊκής
5. Η κατάργηση της πώλησης ζώων από τα pet shops, των οποίων η τύχη αγνοείται εάν δεν καταστούν αναλώσιμα.
6. Η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της στείρωσης των ιδιόκτητων ζώων συντροφιάς.
7. Η απρόσκοπτη εφαρμογή από το ελληνικό κράτος του ευεργετικού και κατοχυρωμένου θεσμικά, μέσω του νόμου 4039/2012, θεσμού των ευρωπαίων εθελοντών κτηνιάτρων.
Ο θεσμός αυτός έχει συστηματικά υπονομευτεί από την εφαρμοστική αρχή – ΓΕΩΤ.Ε.Ε. – που εποπτεύεται από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και στην οποία έχει ανατεθεί η αποδοχή και αξιολόγηση των δικαιολογητικών όσων ευρωπαίων εθελοντών επιθυμούν περιστασιακά και προσωρινά να προσφέρουν την τη βοήθειά τους στους φιλοζωικούς συλλόγους και του Δήμους.
Σε αντίθεση, η ανάλογη αρχή που εποπτεύεται από το υπουργείο Παιδείας και διαχειρίζεται τα δικαιολογητικά όσων κτηνιάτρων επιθυμούν να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα, φαίνεται να εργάζεται απρόσκοπτα και υποδειγματικά.
Ως εκ τούτου από την μέχρι τώρα πρακτική του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. μας έχει καταστεί σαφές , ότι όχι μόνον δεν επιδιώκουν την ορθή εφαρμογή των νόμων και την παροχή των υπηρεσιών των εθελοντών κτηνιάτρων αλλά παίζουν τον ρόλο ενός ιδιότυπου “παρανομοθετικού” οργάνου, που αναρμοδίως νομοθετεί.
Περί του ζητήματος αυτού θα αναφερθεί αναλυτικά ο νομικός σύμβουλος της ομοσπονδίας μας μαιτρ κ. Βασίλης Παπαγεωργίου.
Επειδή ένα από τα επιχειρήματα του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. είναι η έλλειψη γνώσης της ελληνικής γλώσσα από τους εθελοντές ευρωπαίους , πράγμα που δεν προβλέπεται βέβαια από την εθνική Υ.Α., επιθυμούμε να προτείνουμε στην αρμόδια επιτροπή της Ε.Ε. να συμπληρώσει την οδηγία ώστε ως λογική επάρκεια να θεωρείται η γνώση μιας των επισήμων γλωσσών των χωρών - μελών της Ε.Ε. ήτοι η αγγλική, γαλλική ή γερμανική.
Εδώ με την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης θέλουμε να καταθέσουμε και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε όλη την επικράτεια της χώρας στην εφαρμογή του νόμου.
Δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως η φιλοζωική κουλτούρα τα τελευταία χρόνια, χάριν των προσπαθειών των φιλοζωικών οργανώσεων της χώρας κυρίως, έχει κάνει αρκετά βήματα προόδου.
Αλλά δεν μπορούμε και να εθελοτυφλούμε για τις εκτεταμένες κακοποιήσεις και παραμελήσεις που καλούνται να εισπράττουν συχνά τόσο τα ζώα συντροφιάς όσο και τα ζώα φάρμας.
Στην Ελλάδα σε πολύ μεγάλη έκταση, εκατοντάδες χιλιάδες ιδιόκτητα ζώα διαβιούν κάτω από εξαιρετικά άθλιες συνθήκες.
Και τούτο επειδή το κράτος ουδέποτε προσδιόρισε τι σημαίνει παθητική κακοποίηση και ουδέποτε επιστράτευσε τα αστυνομικά του ανακλαστικά υπέρ της θωράκισης των στοιχειωδών έστω δικαιωμάτων όλων των ταλαιπωρημένων πλασμάτων.
Αυτό το τελευταίο καλούνται να επωμιστούν εξ ολοκλήρου τα οι φιλοζωικοί σύλλογοι , δίχως οικονομική και αρωγή. Προπάντων μάλιστα κατά την τελευταία δύσκολη και αιματηρή 5ετία.
Σε επιστολή της Ομοσπονδίας μας προς τις αρμόδιες Αρχές της Ε.Ε. στο παρελθόν λάβαμε, όπως ήταν φυσικό την απάντηση ότι, οι Ιδρυτικές Συνθήκες απαγορεύουν την ανάμειξή του Ε.Κ. στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών μελών.
Όμως λόγω της οξύτητας του τοπικού μας προβλήματος καθίσταται αναγκαία η λήψη εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας αλλά και της Ε.Ε. έκτακτων μέτρων προκειμένου να περιορισθεί η σύγχρονη αυτή ελληνική τραγωδία των ζώων.
Προτείνουμε επίσης:
Α. Tην έκδοση μιας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που να αφορά στα ζώα συντροφιάς ιδιαίτερα, της οποίας η έλλειψη είναι προφανής, με βάσει την Ευρωπαϊκή Συνθήκη για την Προστασία τωνΖώων Συντροφιάς.
Β. Την θέσπιση της δυνατότητας παρέμβασης της Ε.Ε. οσάκις κράτος – μέλος της αποδεδειγμένα και κατάφωρα δεν εφαρμόζει τους ίδιους του τους νόμους για τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων
Για το θέμα αυτό επίκειται και η ημερίδα που συνδιοργανώνουμε σαν Ομοσπονδία με την Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος τον Ιανουάριο του 2013 στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, υπό την αιγίδα του πρύτανη.
Τελειώνοντας και αφού θέσω τον εαυτό μου στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε ερώτηση ή διευκρίνιση, θεωρώ αναγκαίο να ευχαριστήσω τον Κοσμήτορα της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, νευροεπιστήμονα κ. Θανάση Ντινόπουλο και τον επιφανή νομικό σε θέματα ευρωπαϊκού Διοικητικού Δικαίου, κ. Βασίλη Παπαγεωργίου, οι οποίοι θα φωτίσουν το ζήτημα που μας απασχολεί σήμερα εδώ.
Σας ευχαριστώ θερμά όλους σας για την προσοχή σας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου