Το 2011 οι βιολόγοι Αλεξάντερ Γουίλσον και Γενς Κράουζε ταξίδεψαν στις Αζόρες για να μελετήσουν τις φάλαινες φυσητήρες του Βόρειου Ατλαντικού.
Κατά τη διάρκεια της έρευνες κοντά στο νησί Πίκο, οι δύο ερευνητές συνάντησαν ένα κοπάδι φαλαινών, ενήλικων και ανήλικων, που είχαν υιοθετήσει στην παρέα τους ένα παραμορφωμένο ρινοδέλφινο.
Το δελφίνι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, έδειχνε απόλυτα προσαρμοσμένο στην κοινότητα των φαλαινών και για οκτώ μέρες που διήρκεσε η παρατήρηση το θηλαστικό κολυμπούσε, τρεφόταν και έπαιζε με τα τεράστια κήτη.
Παρότι επαφές μεταξύ δελφινιών και φαλαινών έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι επιστήμονες έχουν μια διαφορετική εξήγηση.
Εικάζουν ότι η παραμορφωμένη σπονδυλική στήλη του δελφινιού και η αδυναμία του να κολυμπήσει γρήγορα το κατέστησαν αντικείμενο αποκλεισμού από τη δική του κοινότητα με αποτέλεσμα να αναζητήσει καταφύγιο σε μια πιο “αργή” στις μετακινήσεις και λιγότερο ανταγωνιστική ομάδα: τις φάλαινες φυσητήρες.
econews.gr
Κατά τη διάρκεια της έρευνες κοντά στο νησί Πίκο, οι δύο ερευνητές συνάντησαν ένα κοπάδι φαλαινών, ενήλικων και ανήλικων, που είχαν υιοθετήσει στην παρέα τους ένα παραμορφωμένο ρινοδέλφινο.
Το δελφίνι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, έδειχνε απόλυτα προσαρμοσμένο στην κοινότητα των φαλαινών και για οκτώ μέρες που διήρκεσε η παρατήρηση το θηλαστικό κολυμπούσε, τρεφόταν και έπαιζε με τα τεράστια κήτη.
Παρότι επαφές μεταξύ δελφινιών και φαλαινών έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση οι επιστήμονες έχουν μια διαφορετική εξήγηση.
Εικάζουν ότι η παραμορφωμένη σπονδυλική στήλη του δελφινιού και η αδυναμία του να κολυμπήσει γρήγορα το κατέστησαν αντικείμενο αποκλεισμού από τη δική του κοινότητα με αποτέλεσμα να αναζητήσει καταφύγιο σε μια πιο “αργή” στις μετακινήσεις και λιγότερο ανταγωνιστική ομάδα: τις φάλαινες φυσητήρες.
econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου