Ξεβρασμένα κουφάρια νεκρών δελφινιών, γαρίδες χωρίς μάτια, καβούρια χωρίς δαγκάνες, μολυσμένα ψάρια, αρχαία κοράλλια βουτηγμένα στο...πετρέλαιο και προβλήματα υγείας σε πολλούς ανθρώπους αποτελούν μέρος της «μαύρης κληρονομιάς» που άφησε στον Κόλπο του Μεξικού η διαρροή πετρελαίου από την εξέδρα Deepwater Horizon της BP.
Αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται τρία χρόνια από την έκρηξη και τη διαρροή 4,9 εκατ. βαρελιών αργού πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, στο μεγαλύτερο μέχρι σήμερα θαλάσσιο δυστύχημα στην ιστορία του πετρελαϊκού κλάδου.
Από τον Ιανουάριο ως το Φεβρουάριο τα νεκρά νεαρά δελφίνια είναι έξι φορές περισσότερα από το μέσο όρο, ενώ έχουν ξεβραστεί συνολικά 650 από το περιστατικό. Σε άθλια κατάσταση έχουν βρεθεί και 1700 παγιδευμένες θαλάσσιες χελώνες από το Μάιο του 2010 ως το Νοέμβριο του 2012 με τον ετήσιο μέσο όρο να είναι 240.
Η επαφή με το πετρέλαιο εικάζεται ότι έχει βλάψει τους πληθυσμούς του υπό εξαφάνιση ερυθρού τόνου, ενώ η μόλυνση μικρότερων ψαριών με επικίνδυνα χημικά σημαίνει ότι έχει επηρεαστεί το σύνολο της τροφικής αλυσίδας.
Ο συνδυασμός πετρελαίου και διαλυτικού που χρησιμοποιήθηκε για την απορρύπανση έχει βλάψει τους κοραλλιογενείς υφάλους, ορισμένους ηλικίας χιλιάδων ετών, οι οποίοι δεν μπορούν να ανασυσταθούν και να εξαπλωθούν.
Το βέβαιο είναι ότι η ζημιά που έχει υποστεί το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικού είναι τεραστίων διαστάσεων και το μέγεθός της αποκαλύπτεται με το πέρας του χρόνου.
Μάλιστα, οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα 1,8 εκατ. γαλόνια διαλυτικών Corexit που χρησιμοποιήθηκαν για τον καθαρισμό του πετρελαίου επιδείνωσαν την οικολογική καταστροφή και επηρέασαν τόσο τη θαλάσσια ζωή όσο και τον άνθρωπο.
Η διάλυση του πετρελαίου σε σταγονίδια συνέβαλε στη βύθισή του στον πλούσιο και πολύτιμο για τη θαλάσσια ζωή πυθμένα και στη διείσδυσή του στους θαλάσσιους οργανισμούς, ενώ έρευνα του Harte Research Institute for Gulf of Mexico Studies υπολόγισε ότι το διαλυτικό είναι 52 φορές τοξικότερο από το πετρέλαιο.
Εκτός από τα οικοσυστήματα μεγάλο θύμα της οικολογικής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού είναι και ο τουρισμός αφού πίσσα καλύπτει τις παραλίες από τη Λουιζιάνα στο Μισσισιπί, την Αλαμπάμα και τη Φλόριντα.
Τέλος, εκατοντάδες είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα υγείας εξαιτίας της επαφής τους με χημικές ουσίες συνδεόμενες με τη διαρροή: τα πιο κοινά συμπτώματα είναι πονοκέφαλοι, απώλειες μνήμης, κόπωση, ναυτίες, ίλιγγοι, θολή όραση και αϋπνίες.
Αυτά για όσους οραματίζονται μια Ελλάδα παραγωγό υδρογονανθράκων και τη μετατροπή του Αιγαίου σε Περσικό Κόλπο.
Το μέγεθος μιας ενδεχόμενης καταστροφής θα είναι απροσμέτρητο, πόσω μάλλον όταν η θάλασσά μας είναι «κλειστή» και όχι ο Ατλαντικός Ωκεανός.
econews.gr
Αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται τρία χρόνια από την έκρηξη και τη διαρροή 4,9 εκατ. βαρελιών αργού πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, στο μεγαλύτερο μέχρι σήμερα θαλάσσιο δυστύχημα στην ιστορία του πετρελαϊκού κλάδου.
Από τον Ιανουάριο ως το Φεβρουάριο τα νεκρά νεαρά δελφίνια είναι έξι φορές περισσότερα από το μέσο όρο, ενώ έχουν ξεβραστεί συνολικά 650 από το περιστατικό. Σε άθλια κατάσταση έχουν βρεθεί και 1700 παγιδευμένες θαλάσσιες χελώνες από το Μάιο του 2010 ως το Νοέμβριο του 2012 με τον ετήσιο μέσο όρο να είναι 240.
Η επαφή με το πετρέλαιο εικάζεται ότι έχει βλάψει τους πληθυσμούς του υπό εξαφάνιση ερυθρού τόνου, ενώ η μόλυνση μικρότερων ψαριών με επικίνδυνα χημικά σημαίνει ότι έχει επηρεαστεί το σύνολο της τροφικής αλυσίδας.
Ο συνδυασμός πετρελαίου και διαλυτικού που χρησιμοποιήθηκε για την απορρύπανση έχει βλάψει τους κοραλλιογενείς υφάλους, ορισμένους ηλικίας χιλιάδων ετών, οι οποίοι δεν μπορούν να ανασυσταθούν και να εξαπλωθούν.
Το βέβαιο είναι ότι η ζημιά που έχει υποστεί το οικοσύστημα του Κόλπου του Μεξικού είναι τεραστίων διαστάσεων και το μέγεθός της αποκαλύπτεται με το πέρας του χρόνου.
Μάλιστα, οι επιστήμονες θεωρούν ότι τα 1,8 εκατ. γαλόνια διαλυτικών Corexit που χρησιμοποιήθηκαν για τον καθαρισμό του πετρελαίου επιδείνωσαν την οικολογική καταστροφή και επηρέασαν τόσο τη θαλάσσια ζωή όσο και τον άνθρωπο.
Η διάλυση του πετρελαίου σε σταγονίδια συνέβαλε στη βύθισή του στον πλούσιο και πολύτιμο για τη θαλάσσια ζωή πυθμένα και στη διείσδυσή του στους θαλάσσιους οργανισμούς, ενώ έρευνα του Harte Research Institute for Gulf of Mexico Studies υπολόγισε ότι το διαλυτικό είναι 52 φορές τοξικότερο από το πετρέλαιο.
Εκτός από τα οικοσυστήματα μεγάλο θύμα της οικολογικής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού είναι και ο τουρισμός αφού πίσσα καλύπτει τις παραλίες από τη Λουιζιάνα στο Μισσισιπί, την Αλαμπάμα και τη Φλόριντα.
Τέλος, εκατοντάδες είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα υγείας εξαιτίας της επαφής τους με χημικές ουσίες συνδεόμενες με τη διαρροή: τα πιο κοινά συμπτώματα είναι πονοκέφαλοι, απώλειες μνήμης, κόπωση, ναυτίες, ίλιγγοι, θολή όραση και αϋπνίες.
Αυτά για όσους οραματίζονται μια Ελλάδα παραγωγό υδρογονανθράκων και τη μετατροπή του Αιγαίου σε Περσικό Κόλπο.
Το μέγεθος μιας ενδεχόμενης καταστροφής θα είναι απροσμέτρητο, πόσω μάλλον όταν η θάλασσά μας είναι «κλειστή» και όχι ο Ατλαντικός Ωκεανός.
econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου