Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι ένας χρόνος από την ζωή του σκύλου μας αντιστοιχεί σε περίπου 7 ανθρώπινα χρόνια, δηλαδή ένας σκύλος 3 χρονών αντιστοιχεί ηλικιακά σε έναν άνθρωπο ηλικίας περίπου 20 χρονών, ενώ ένας σκύλος 10 χρονών αντιστοιχεί ηλικιακά σε έναν άνθρωπο περίπου 70 χρονών ή και παραπάνω, ανάλογα με την ράτσα του. Επίσης, ένας σκύλος μπορεί να μάθει έως και 200 λέξεις, πράγμα που αντιστοιχεί στην ικανότητα εκμάθησης λέξεων από ένα άνθρωπο περίπου 3 ετών.
Τελικά πόσα καταλαβαίνει ο σκύλος μας? Όσα ένα τρίχρονο παιδί ή όσα ένας υπερήλικας?
Η απάντηση δεν είναι απλή, γιατί παρεμβάλλεται η κατανόηση που έχει ο σκύλος σε επίπεδο γλώσσας σώματος και τόνου φωνής όπως επίσης και η κατανόηση που του προσφέρεται από άλλες αισθήσεις του, όπως τα αυτιά του, τα μουστάκια του κτλ.
Γενικά, ο σκύλος μοιάζει με ένα μωρό, όταν πρόκειται για την κατανόηση πολύπλοκων νοημάτων και φράσεων, αλλά με ένα γεράκο όταν πρόκειται να καταλάβει την διάθεσή μας.
Επίσης, ανάλογα με το πώς έχει μεγαλώσει, μπορεί να έχει μάθει να προσέχει τα αυτοκίνητα, ή να μην ξέρει καν, ότι στον δρόμο κινδυνεύει από αυτοκίνητα.
Σε γενικές γραμμές ένας σκύλος χρειάζεται περίπου όση προσοχή χρειάζεται και ένα μικρό παιδί(πχ: δεν έχει την αίσθηση του κινδύνου, ότι αν πατήσει το κάτω άκρο μιας αξίνας θα του έρθει στο κεφάλι ή ότι αν πατήσει ένα γυαλί θα κοπεί, ή ότι αν απομακρυνθεί μπορεί να χαθεί κτλ). Έχει όμως την αίσθηση για το πότε μας συμβαίνει κάτι άσχημο, ή μπορεί να έχει και προαίσθημα για κάτι κακό που θα μας συμβεί ή μπορεί να εντοπίσει την μυρωδιά μας ενώ εμείς βρισκόμαστε πλέον χιλιόμετρα μακριά. Ο σκύλος βλέπει λιγότερα χρώματα από μας αλλά βλέπει πολύ καλά ότι κινείται (πχ: βλέπουν μια μύγα που πετάει πολύ καλύτερα από μας, ή βλέπουν στο σκοτάδι κτλ). και ακούει χαμηλότερες και περισσότερες συχνότητες από μας. (πχ: μπορεί να ακούσουν τον σεισμό, πολύ πριν εμείς τον νιώσουμε).
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα είδος με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον άνθρωπο και θα είναι λάθος να τον αντιμετωπίζουμε ως άνθρωπο ή ως ένα παρόμοιο είδος. Οι ανάγκες του σαφώς και είναι παρόμοιες, όπως άλλωστε σε όλα τα είδη(δηλαδή όλα τα είδη χρειάζονται τροφή, φωλιά, υγεία και συνήθως οικογένεια, οπωσδήποτε όμως μια μαμά).
Η κατανόηση του σκύλου όμως εξαρτάται από τις συνδέσεις που θα κάνει στο μυαλό του. Υπάρχει ένα χρονικό παράθυρο περίπου τριών δευτερολέπτων στο οποίο ο σκύλος μπορεί να συνδέσει δυο συνεχόμενα γεγονότα. Για παράδειγμα, αν τον τιμωρήσουμε γυρίζοντας σπίτι, επειδή όταν λείπαμε έκανε κάποια ζημιά, δεν θα το καταλάβει ακόμη και αν του δείξουμε το αντικείμενο που κατέστρεψε και επιμείνουμε, γιατί δεν μπορεί να συνδέσει δυο γεγονότα που απέχουν χρονικά τόσο πολύ μεταξύ τους. Αν την στιγμή που αρπάξει το αντικείμενο τον πιάσουμε επ’ αυτοφώρω (εντός τριών δευτερολέπτων!) και τον τιμωρήσουμε μόνο τότε θα καταλάβει ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο από την συγκεκριμένη θέση δεν κάνει να το παίρνει, μπροστά στον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο από άλλη θέση ίσως να πιστεύει ότι μπορεί να το παίρνει, ή αν το αντικείμενο είναι τηλεκοντρόλ δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ότι η απαγόρευση ισχύει για όλα τα τηλεκοντρόλ. Τα σκυλιά δεν γενικεύουν τις καταστάσεις τόσο εύκολα όσο νομίζουμε. Κάθε τηλεκοντρόλ μυρίζει διαφορετικά, κάθε άνθρωπος του σπιτιού επιτρέπει διαφορετικά πράγματα, κάθε στιγμή είναι διαφορετική, οπότε άνετα θα αρπάξει το διπλανό τηλεκοντρόλ από έναν άλλο άνθρωπο του σπιτιού, κάποια άλλη στιγμή!
Το μυστικό είναι να καταλάβουμε γιατί άρπαξε το τηλεκοντρόλ και να διαχειριστούμε την αιτία και όχι το αποτέλεσμα(το άρπαγμα του τηλεκοντρόλ). Για παράδειγμα, αν αυτό συνέβη επειδή δεν έχει κάτι άλλο να μασήσει, φροντίζουμε να του πάρουμε ένα δικό του παιχνίδι να μασάει και του μαθαίνουμε την εντολή άστο, ώστε αν θελήσει να πάρει το τηλεκοντρόλ και όχι το παιχνίδι του, να του πούμε άστο να μας ακούσει και να του δώσουμε το παιχνίδι του. Έτσι, με τον καιρό θα γενικεύσει, χωρίς τιμωρίες και καυγάδες.
Συμπερασματικά, ο σκύλος καταλαβαίνει απόλυτα την γλώσσα του σώματος μας και τις διαθέσεις μας, καταλαβαίνει αρκετά καλά τις λέξεις που θα του μάθουμε, χωρίς όμως να γενικεύει εύκολα(πχ: το ότι έμαθε το κάτσε μέσα στο σπίτι, δεν σημαίνει ότι γενίκευσε την έννοια του κάτσε, ώστε να το κάνει παντού) και συνδέει δυο συνεχόμενα γεγονότα μόνο αν απέχουν λίγα δευτερόλεπτα μεταξύ τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν στον κτηνίατρο πόνεσε δεν θα συνδέσει γενικώς το κτηνιατρείο με πόνο, ή ότι αν η τιμωρία απέχει 10 δευτερόλεπτα από το γεγονός, θα ξεχάσει ότι τον τιμωρήσαμε(απλώς θα πιστεύει ότι τιμωρήθηκε για κάτι που έκανε τα τελευταία 3 δευτερόλεπτα). Τέλος, ο σκύλος μας πάντα θα μας αγαπάει και θα είναι πιστός.
Ας ΜΗΝ έχουμε λοιπόν υπερβολικές απαιτήσεις από την κατανόηση του σκύλου μας, ας τον βοηθήσουμε εμείς να καταλάβει! Πάντα προσπαθεί να καταλάβει τα πάντα και για αυτό συνέχεια παρατηρεί. Είναι ο καλύτερος παρατηρητής!!! Ξέρει για εμάς περισσότερα και από όσα ξέρουμε εμείς οι ίδιοι μερικές φορές! Ας του δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία να μας καταλάβει καλύτερα, το επιθυμεί πιο πολύ από όλα!
ΠΙΟ σημαντικό όμως να τον καταλάβουμε εμείς! Η επικοινωνία απαιτεί πάντα δύο. Δεν χρειάζεται να μας καταλαβαίνει μόνο ο σκύλος μας, πρέπει να τον καταλαβαίνουμε κι εμείς. Αλλιώς δεν υπάρχει επικοινωνία! Όσο πιο πολύ τον καταλαβαίνουμε εμείς, που είμαστε πνευματικά ανώτερο είδος, τόσο καλύτερα μπορούμε να τον βοηθήσουμε να μας καταλάβει κι αυτός. Έτσι επικοινωνούμε μαζί του όλο και καλύτερα!
Εξάλλου την ευθύνη για την επικοινωνία πρέπει να την αναλάβει το πνευματικά ανώτερο είδος και όχι το κατώτερο!! Ο ΠΙΟ έξυπνος βοηθά τον πιο «χαζό» να καταλάβει. Η θετική εκπαίδευση κάνει ακριβώς αυτό: εστιάζει στην δική μας κατανόηση για τον σκύλο, ώστε να μπορούμε να βρούμε με τον καλύτερο και πιο ήπιο τρόπο να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να καταλάβει τι θέλουμε από αυτόν.
Τελικά πόσα καταλαβαίνει ο σκύλος μας? Όσα ένα τρίχρονο παιδί ή όσα ένας υπερήλικας?
Η απάντηση δεν είναι απλή, γιατί παρεμβάλλεται η κατανόηση που έχει ο σκύλος σε επίπεδο γλώσσας σώματος και τόνου φωνής όπως επίσης και η κατανόηση που του προσφέρεται από άλλες αισθήσεις του, όπως τα αυτιά του, τα μουστάκια του κτλ.
Γενικά, ο σκύλος μοιάζει με ένα μωρό, όταν πρόκειται για την κατανόηση πολύπλοκων νοημάτων και φράσεων, αλλά με ένα γεράκο όταν πρόκειται να καταλάβει την διάθεσή μας.
Επίσης, ανάλογα με το πώς έχει μεγαλώσει, μπορεί να έχει μάθει να προσέχει τα αυτοκίνητα, ή να μην ξέρει καν, ότι στον δρόμο κινδυνεύει από αυτοκίνητα.
Σε γενικές γραμμές ένας σκύλος χρειάζεται περίπου όση προσοχή χρειάζεται και ένα μικρό παιδί(πχ: δεν έχει την αίσθηση του κινδύνου, ότι αν πατήσει το κάτω άκρο μιας αξίνας θα του έρθει στο κεφάλι ή ότι αν πατήσει ένα γυαλί θα κοπεί, ή ότι αν απομακρυνθεί μπορεί να χαθεί κτλ). Έχει όμως την αίσθηση για το πότε μας συμβαίνει κάτι άσχημο, ή μπορεί να έχει και προαίσθημα για κάτι κακό που θα μας συμβεί ή μπορεί να εντοπίσει την μυρωδιά μας ενώ εμείς βρισκόμαστε πλέον χιλιόμετρα μακριά. Ο σκύλος βλέπει λιγότερα χρώματα από μας αλλά βλέπει πολύ καλά ότι κινείται (πχ: βλέπουν μια μύγα που πετάει πολύ καλύτερα από μας, ή βλέπουν στο σκοτάδι κτλ). και ακούει χαμηλότερες και περισσότερες συχνότητες από μας. (πχ: μπορεί να ακούσουν τον σεισμό, πολύ πριν εμείς τον νιώσουμε).
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα είδος με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον άνθρωπο και θα είναι λάθος να τον αντιμετωπίζουμε ως άνθρωπο ή ως ένα παρόμοιο είδος. Οι ανάγκες του σαφώς και είναι παρόμοιες, όπως άλλωστε σε όλα τα είδη(δηλαδή όλα τα είδη χρειάζονται τροφή, φωλιά, υγεία και συνήθως οικογένεια, οπωσδήποτε όμως μια μαμά).
Η κατανόηση του σκύλου όμως εξαρτάται από τις συνδέσεις που θα κάνει στο μυαλό του. Υπάρχει ένα χρονικό παράθυρο περίπου τριών δευτερολέπτων στο οποίο ο σκύλος μπορεί να συνδέσει δυο συνεχόμενα γεγονότα. Για παράδειγμα, αν τον τιμωρήσουμε γυρίζοντας σπίτι, επειδή όταν λείπαμε έκανε κάποια ζημιά, δεν θα το καταλάβει ακόμη και αν του δείξουμε το αντικείμενο που κατέστρεψε και επιμείνουμε, γιατί δεν μπορεί να συνδέσει δυο γεγονότα που απέχουν χρονικά τόσο πολύ μεταξύ τους. Αν την στιγμή που αρπάξει το αντικείμενο τον πιάσουμε επ’ αυτοφώρω (εντός τριών δευτερολέπτων!) και τον τιμωρήσουμε μόνο τότε θα καταλάβει ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο από την συγκεκριμένη θέση δεν κάνει να το παίρνει, μπροστά στον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο από άλλη θέση ίσως να πιστεύει ότι μπορεί να το παίρνει, ή αν το αντικείμενο είναι τηλεκοντρόλ δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ότι η απαγόρευση ισχύει για όλα τα τηλεκοντρόλ. Τα σκυλιά δεν γενικεύουν τις καταστάσεις τόσο εύκολα όσο νομίζουμε. Κάθε τηλεκοντρόλ μυρίζει διαφορετικά, κάθε άνθρωπος του σπιτιού επιτρέπει διαφορετικά πράγματα, κάθε στιγμή είναι διαφορετική, οπότε άνετα θα αρπάξει το διπλανό τηλεκοντρόλ από έναν άλλο άνθρωπο του σπιτιού, κάποια άλλη στιγμή!
Το μυστικό είναι να καταλάβουμε γιατί άρπαξε το τηλεκοντρόλ και να διαχειριστούμε την αιτία και όχι το αποτέλεσμα(το άρπαγμα του τηλεκοντρόλ). Για παράδειγμα, αν αυτό συνέβη επειδή δεν έχει κάτι άλλο να μασήσει, φροντίζουμε να του πάρουμε ένα δικό του παιχνίδι να μασάει και του μαθαίνουμε την εντολή άστο, ώστε αν θελήσει να πάρει το τηλεκοντρόλ και όχι το παιχνίδι του, να του πούμε άστο να μας ακούσει και να του δώσουμε το παιχνίδι του. Έτσι, με τον καιρό θα γενικεύσει, χωρίς τιμωρίες και καυγάδες.
Συμπερασματικά, ο σκύλος καταλαβαίνει απόλυτα την γλώσσα του σώματος μας και τις διαθέσεις μας, καταλαβαίνει αρκετά καλά τις λέξεις που θα του μάθουμε, χωρίς όμως να γενικεύει εύκολα(πχ: το ότι έμαθε το κάτσε μέσα στο σπίτι, δεν σημαίνει ότι γενίκευσε την έννοια του κάτσε, ώστε να το κάνει παντού) και συνδέει δυο συνεχόμενα γεγονότα μόνο αν απέχουν λίγα δευτερόλεπτα μεταξύ τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν στον κτηνίατρο πόνεσε δεν θα συνδέσει γενικώς το κτηνιατρείο με πόνο, ή ότι αν η τιμωρία απέχει 10 δευτερόλεπτα από το γεγονός, θα ξεχάσει ότι τον τιμωρήσαμε(απλώς θα πιστεύει ότι τιμωρήθηκε για κάτι που έκανε τα τελευταία 3 δευτερόλεπτα). Τέλος, ο σκύλος μας πάντα θα μας αγαπάει και θα είναι πιστός.
Ας ΜΗΝ έχουμε λοιπόν υπερβολικές απαιτήσεις από την κατανόηση του σκύλου μας, ας τον βοηθήσουμε εμείς να καταλάβει! Πάντα προσπαθεί να καταλάβει τα πάντα και για αυτό συνέχεια παρατηρεί. Είναι ο καλύτερος παρατηρητής!!! Ξέρει για εμάς περισσότερα και από όσα ξέρουμε εμείς οι ίδιοι μερικές φορές! Ας του δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία να μας καταλάβει καλύτερα, το επιθυμεί πιο πολύ από όλα!
ΠΙΟ σημαντικό όμως να τον καταλάβουμε εμείς! Η επικοινωνία απαιτεί πάντα δύο. Δεν χρειάζεται να μας καταλαβαίνει μόνο ο σκύλος μας, πρέπει να τον καταλαβαίνουμε κι εμείς. Αλλιώς δεν υπάρχει επικοινωνία! Όσο πιο πολύ τον καταλαβαίνουμε εμείς, που είμαστε πνευματικά ανώτερο είδος, τόσο καλύτερα μπορούμε να τον βοηθήσουμε να μας καταλάβει κι αυτός. Έτσι επικοινωνούμε μαζί του όλο και καλύτερα!
Εξάλλου την ευθύνη για την επικοινωνία πρέπει να την αναλάβει το πνευματικά ανώτερο είδος και όχι το κατώτερο!! Ο ΠΙΟ έξυπνος βοηθά τον πιο «χαζό» να καταλάβει. Η θετική εκπαίδευση κάνει ακριβώς αυτό: εστιάζει στην δική μας κατανόηση για τον σκύλο, ώστε να μπορούμε να βρούμε με τον καλύτερο και πιο ήπιο τρόπο να βοηθήσουμε τον σκύλο μας να καταλάβει τι θέλουμε από αυτόν.
Κανδρή Εύη
www.positivelife.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου